nostrarum originem inquire, & quæ inde præjudicia profluant, expono. Postremo autem loco
num. 165 innuo, qui fieri possit, ut puncta inextensa, & a se invicem distantia, in massam
coalescant, quantum libet, cohærentem, & iis proprietatibus præditam, quas in corporibus
experimur, quod tamen ad tertiam partem pertinet, ibi multo uberius pertractandum; ac ibi
quidem primam hanc partem absolve.
PARS II
Num. 166 hujus partis argumentum propono; sequenti vero 167, quæ potissimum in curva
virium consideranda sint, enuncio. Eorum considerationem aggressus, primo quidem usque ad
num. 172 in ipsos arcus inquire, quorum alii attractivi, alii repulsivi, alii asymptotici, ubi
casuum occurrit mira multitudo, & in quibusdam consectaria notatu digna, ut & illud, cum
ejus formæ curva plurium asymptotorum esse possit, Mundorum prorsus similium seriem
posse oriri, quorum alter respectu alterius vices agat unius, & indissolubilis elementi. Ad.
num. 179 areas contemplor arcubus clausas, quæ respondentes segmento axis cuicunque, esse
possunt magnitudine utcunque magnæ, vel parvæ, sunt autem mensura incrementi, vel
decrementi quadrati velocitatum. Ad num. 189 inquire in appulsus curvæ ad axem, sive is ibi
secetur ab eadem (quo casu habentur transitus vel a repulsione ad attractionem, vel ab
attractione ad repulsionem, quos dico limites, & quorum maximus est in tota mea Theoria
usus), sive tangatur, & curva retro redeat, ubi etiam pro appulsibus considero recessus in
infinitum per arcus asymptoticos, & qui transitus, sive limites, oriantur inde, vel in Natura
admitti possint, evolvo.
Num. 189 a consideratione curvæ ad punctorum combinationem gradum facio, ac primo
quidem usque ad num. 204 ago de systemate duorum punctorum, ea pertractans, quas
pertinent ad eorum vires mutuas, & motus, sive sibi relinquantur, sive projiciantur utcunque,
ubi & conjunctione ipsorum exposita in distantiis limitum, & oscillationibus variis, sive
nullam externam punctorum aliorum actionem sentiant, sive perturbentur ab eadem, illud
innuo in antecessum, quanto id usui futurum sit in parte tertia ad exponenda cohæsionis varia
genera, fermentationes, conflagrationes, emissiones vaporum, proprietates luminis,
elasticitatem, mollitiem.
Succedit a Num. 204 ad 239 multo uberior consideratio trium punctorum, quorum vires
generaliter facile definiuntur data ipsorum positione quacunque: verum utcunque data
positione, & celeritate nondum a Geometris inventi sunt motus ita, ut generaliter pro casibus
omnibus absolvi calculus possit. Vires igitur, & variationem ingentem, quam diversæ pariunt
combinationes punctorum, utut tantummodo numero trium, persequor usque ad num. 209.
Hinc usque ad num. 214 quædam evolvo, quæ pertinent ad vires ortas in singulis ex actione
composita reliquorum duorum, & quæ tertium punctum non ad accessum urgeant, vel
recessum tantummodo respectu eorundem, sed & in latus, ubi & soliditatis imago prodit, &
ingens sane discrimen in distantiis particularum perquam exiguis ac summa in maximis, in
quibus gravitas agit, conformitas, quod quanto itidem ad Naturæ explicationem futurum sit
usui, significo. Usque ad num. 221 ipsis etiam oculis contemplandum propono ingens
discrimen in legibus virium, quibus bina puncta agunt in tertium, sive id jaceat in recta, qua
junguntur, sive in recta ipsi perpendiculari, & eorum intervallum secante bifariam, constructis
ex data primigenia curva curvis vires compositas exhibentibus: tum sequentibus binis numeris
casum evolvo notatu dignissimum, in quo mutata sola positione binorum punctorum, punctum
tertium per idem quoddam intervallum, situm in eadem distantia a medio eorum intervallo, vel
perpetuo attrahitur, vel perpetuo repellitur, vel nec attrahitur, nec repellitur; cujusmodi
