Hrkać,
S., Metaphysica p. Antonii Xderich, Prilozi
53-54
(2001), str. 231-285
249
Urgebis:
Ex Scoto, in II, distinctione tertia, quaestione septima, univer–
salitas fundatur supra communitatem naturae;
ergo,
si non daretur una reali–
tas entis communis Deo et creaturae intellectus falso intelligeret ens com–
mune Deo et creaturae.
Respondeo:
Scotum ibi loqui de universalitate praedicamentali quae uti–
que prae fundamento exigit realitatem et naturam pluribus communicabilem
non naturam transendentalem, qualis in proposito est ad hanc etiam pro fun–
damento sufficit virtualis convenientia et incoata plurium similitudo ad in–
vicem.
Objicies secundo.
Impossibile est aliqua pura secundum unam et eandem rationem simul
convenire et disconvenire; sed Deus et creatura conveniunt in ratione entis et
disconveniunt in propriis rationibus Dei et creaturae;
ergo,
ratio entis in Deo
et creatura est distincta a propriis ipsorum rationibus.
Respondeo:
Cum Mastrio distinguo maiorem. Impossibile est al\qua etc:
actu et formaliter ,
concedo maiorem;
impossibile est etc, fundamentaliter et
virtualiter,
nego maiorem; distinguo minorem:
Deus et creatura conveniunt
etc actu et formaliter,
nego maiorem;
disconveniunt actu et forma1iter in
propriis rationibus et conveniunt fundamentaliter et virtualiter in ratione en–
tis,
concedo minorem
et
nego consequentiam.
Etenim attenta realitate seu
prout se res habent ex natura rei nulla datur actualis convenientia inter
Deum et creaturam; nam ut passim tenet Doctor, Deus et creatura in reali–
tate sunt primo diversa, id est, nullatenus ex natura rei est in aliqua realitate
eonvenientia, sed quia cum differentia in realitate optime compati potest
convenientia in conceptu, foea dicimus quod et Deus et creatura sint primo
diversa in realitate sunt tamen convenientia in conceptu objectivo entis, et
quia talis conceptus entis habet fundamentum in re scilicet quod tam Deus
quam
creatura
sint nata causare conceptum illis communem quoad rationem
essendi apud intellectum inadaequate coneipientem ideo dieimus Deum et
creaturam convenire realiter et in ratione entis non quidem actualiter, sed
tantum fundamentaliter. Nulla etiam est contradictio quod aliqua secundum
eandem rationem actu et formaliter differant, et solum fundamentaliter et
virtualiter conveniant; sicut nulla est contradictio in hoc quod sol secundum
eandem formam sit virtualiter callidus et non formaliter.
Contra:
Eadem convenientia est inter hominem et brutum in ratione ani–
malis quae est inter Deum et creaturam in ratione entis; sed convenientia in–
ter hominem et brutum est in realitate ex natura rei praecisa;
ergo,
etiam in–
ter Deum et creaturam est in
realitat~
ex natura rei praecisa, vel si hic non
est, nec ibi erit.
Respondeo: nego majorem.
Non enim est eadem convenientia inter Deum
et creaturam in ratione entis quae est inter hominem et brutum in ratione