DISCUSSIONUM PERIPATETICARUM T. III, L. V
218
An domus producta particeps non est eius formae, quae in
architecti mente est? Si verbum
μετέχειν
,
participare
, non placet
Aristoteli, alio utatur quo velit, seu metaphora ea sit seu pro-
prium, modo rem nobis exprimat.
Quod vero ait:
65
Potest enim et esse et fieri simile quodlibet,
etiamsi non formetur ad illud
. Ut filius patri verbi causa, id qui raro
fit, casus potius dici solet, at domus semper similis domui in
mente Architecti, ita homo semper similis rationi, formae ideae
eiusdem speciei.
Neque verum est quod infert:
66
Similiter vero clarum quod
etiamsi esset Socrates aeternus, erunt et plura exemplaria eiusdem:
itaque et ideae veluti homo animal, bipes, simul et ipse homo
. Non
enim Socrates aeternus est neque forma eius in natura seminis
paterni aeterna neque hoc Plato usquam dixit.
Quid tum postea? Etiam si sint plura eiusdem exemplaria
specifica primo, deinde subalterna, postremo generalissima: ne-
que ullum est inconveniens quod infert:
67
Praeterea non solum sen-
sibilium exemplaria sunt ideae, sed etiam ipsarum veluti genus idea-
rum
.
Nec interest quicquam si:
68
Idem erit exemplar et imago
. Ut su-
balterna et genus sunt et species ad superiora atque ad inferiora
relata. Imago quidem generis, exemplar autem Socratis.
Quod adiicit:
69
Praeterea videatur impossibile esse seorsum sub-
stantiam et id cuius est substantia
. Hoc quidem verum est, sed quae
65
ἐνδέχεταί τε [γὰρ] καὶ εἶναι καὶ γίνεσθαι ὅμοιον ὁτιοῦν καὶ μὴ
εἰκαζόμενον πρὸς ἐκεῖνο. [ARIST. Metaph. 991a.23 – 25]
66
ὁμοίως δὲ δῆλον ὅτι κἂν εἰ ἦν ὁ Σωκράτης ἀΐδιος. ἔσται τε
πλείω παραδείγματα τοῦ αὐτοῦ͵ ὥστε καὶ εἴδη͵ οἷον τοῦ ἀνθρώπου
[τὸ ἄνθρωπος] τὸ ζῷον, τὸ δίπουν͵ ἅμα δὲ [τὲ] καὶ αὐτοάνθρωπος]
[ἄνθρωπος αὐτός]. [ARIST. Metaph. 1079b.30 – 33]
67
ἔτι οὐ μόνον τῶν αἰσθητῶν παραδείγματα τὰ εἴδη, ἀλλὰ καὶ
αὐτῶν͵ οἷον τὸ γένος͵ ὡς γένος εἰδῶν· [ARIST. Metaph. 991a.29 – 31]
68
τὸ αὐτὸ ἔσται παράδειγμα καὶ εἰκών. [ARIST. Metaph. 991a.31
– b.1; također ARIST. Metaph. 1079b.35]
69
ἔτι δόξειεν ἂν ἀδύνατον εἶναι χωρὶς τὴν οὐσίαν καὶ οὗ ἡ οὐσία·
[ARIST. Metaph. 991b.1 – 2]
5
10
15
20
