DISCUSSIONUM PERIPATETICARUM T. II, L. VI
308
recedit potentia.
In quibus utrisque verbis aeternam dixit, cum
ibi
(ἀεί
) semper, hic vero (omnino) sed clarissime idem
φθορὰν
οὐ προσδεχομένην
,
corruptionem
non
recipiens
. Informem etiam
esse his aliis:
Et formam nullam unquam ulli ingredientium similem
accepit ulla in parte
v
ullo modo.
34
Et etiam:
35
Praeterquam informe
existens illarum omnium formarum, quas susceptura est aliunde.
Nec
non:
36
Quare etiam extra omnes formas esse oportet id, quod omnia
suscepturum est in se genera.
Matrem etiam vocat:
ὡς οὐκ ἄλλως
ἐκδεχόμενον μητρί
,
Ut non aliter suscipiat quam mater.
Esse etiam
passibilem eam:
37
Effictile enim natura, cuique subiicitur, commo-
tum et transfiguratum ab ingredientibus.
Esse etiam ignotum per se,
cum
ἀόρατον
,
invisibilem
vocat et cum:
38
Et ipsum cum insensatio-
ne, tactile ratiocinio quodam notho vix credibile
.
A Platone ergo 9 haec sunt per discipulum excepta. Esse su-
biectum, non solum contrariis, sed omni generabili et corrupti-
bili, matrem, passibilem, informem, esse potentia, ignotam, ae-
ternam. Haec autem ipse Plato ex libello Timaei Locri
De
anima
mundi
excerpsit.
vi
Sic enim ille:
39
Materiam vero effictile simula-
crum et matrem, nutricemque et generatricem esse tertiae substantiae,
34
καὶ μορφὴν οὐδεμίαν ποτὲ οὐδενὶ τῶν εἰσιόντων ὁμοίαν εἴληφεν
οὐδαμῇ οὐδαμῶς. [PLATO Ti. 50b–c]
35
πλὴν ἄμορφον ὂν ἐκείνων ἁπασῶν ἰδεῶν ὅσας μέλλοι [μέλλει]
δέχεσθαί ποθεν. [PLATO Ti. 50d–e]
36
διὸκαὶ πάντων ἐκτὸς εἰδῶν εἶναι χρεὼν, τὸ τὰπάνταἐνδεξόμενον
ἐν αὑτῷ γένη͵ [PLATO Ti. 50e]
37
ἐκμαγεῖον γὰρ φύσει παντὶ κεῖται͵ κινούμενόν τε καὶ διασχημα-
τιζόμενον ὑπὸ τῶν εἰσιόντων͵ [PLATO Ti. 50c]
38
αὐτὸ δὲ μετὰ ἀναισθησίας ἁπτὸν λογισμῷ τινι νόθῳ͵ μόγις
πιστόν͵ [PLATO Ti. 52b]
39
τὰν δ΄ ὕλαν ἐκμαγεῖον καὶ ματέρα, τιθάναν τε καὶ γεννατικὰν
εἶμεν τᾶς τρίτας οὐσίας. δεξαμέναν γὰρ τὰ ὁμοιώματα εἰς αὑτὰν, καὶ
οἷον ἀναπομαξαμέναν [ἀναμαξαμέναν] ἀποτελεῖν τάδε [πάντα] τὰ
γεννάματα. ταύταν δὲ τὰν ὕλαν ἀίδιον μὲν ἔφα͵ οὐ μὰν ἀκίνατον͵
ἄμορφόν τε κατ’ αὐταύταν [καθ’ αὐτὰν] καὶ ἀσχημάτιστον͵ δεχομέναν
δὲ πᾶσαν μορφάν· [TI. LOCR. Fragm. 205.13–206.3]
v
Corr. ex inparte
vi
corr. ex exscripsit
5
10
15
