Franciscus Patricius: Discussionum peripateticarum tomus secundus (Liber I-IV) - page 71

Neposredna recepcija
Peripatetičkih rasprava
LXIX
57
58
57
Usp. također: F. Petrić,
Discussionum peripateticarum
T. IV, str. 364–365.
58
M. Mersenne, op. cit. str. 87–89.
sat erit, libros integros indicasse, qui
universalibus his principiis occupan-
tur, vel docendis, vel dedocendis. Ii
sunt primus et secundus physicus,
primus, septimus, octavus, duodeci-
mus, terdecimus, quatuordecimus, ex
iis quos vocant Metaphyficos. Horum,
maiore parte primi physici toto fere
primo metaphysico (ita et nos appel-
lemus) et tertiodecimo, et quatuorde-
cimo dedocemur principia qaedam.
Docemur vero quaedam alia princi-
pia, parte non magna primi physici,
toto secundo, totis 7. 8. et 12. metaphy-
sico. Ita ut fere pares sint libri ab Ari-
stotele consumpti in docendo atque in
dedocendo principia. Porro horum tot
librorum mole, non plures quam 15.
theses tractantur. Dedocentes quidem
septem. Prima non esse unum prin-
cipium, contra Parmenidem et Melis-
sum.II. Non esse infinita. III. Non esse
Chaos et homœomerias contra Ana-
xagoram.IIII. Non esse atomos, contra
Democritum et Leucippum.V. Non
esse elementa haec sensibilia, contra
Empedoclem, Thaleta, Anaximan-
drum, Anaximenem et alios quosdam.
VI. Non esse mathemata aut numeros,
aut figuras, contra Pythagoricos.VII.
Non esse magnum, parvum, ideas,
contra Platonem. Docentes vero The-
ses non plures quam octo.Primo prin-
cipia esse finita.II. Debere esse perma-
nentia.III. Non ex aliis generata.IIII.
Non ex se invicem.V. Ex iis omnia.VI.
Esse contraria.VII. Esse tria. Contraria
duo, unum contrariis subiectum, hoc
materiam esse, illa privationem et for-
mam.VIII. Praeter haec, esse efficiens
principium, et finale principium.
57
soient pas engendrez d’autres princi-
pes, ny s’entreproduire eux mesmes:
qu’ils engendrent toutes choses: de
plus ils doivent êstre contraires, et
trois en nombre: contraires tels que
sont la forme, et la privation, qui se
servent de la matiere pour leur sujét:
en fin il admet la cause efficiente, et
la cause finale. Voyla ce qu’Aristote
a de plus excellent en toute sa doctri-
ne, et neantmoins une grande partie
de ces thêses, sont fausses, comme
Patrice montre fort au long dans le 4.
tome des discussions Peripatetiques
livre 1. 2. et 3;
58
1...,61,62,63,64,65,66,67,68,69,70 72,73,74,75,76,77,78,79,80,81,...350
Powered by FlippingBook