Franciscus Patricius: Discussionum peripateticarum tomus secundus (Liber I-IV) - page 296

DISCUSSIONUM PERIPATETICARUM T. II, L. III
204
5
bit:
142
Singula adimplevit Deus indesinentem efficiens et continuam
generationem.
Cum his consentit quando toties asserit:
Deus et na-
tura nihil frustra facit
efficientiam illi tribuens. Quae si vera sunt et
ea item vera sunt quae de essentiis supra primum orbem consti-
tutis docet: quonam modo haec alia paulo post inferuntur, ex en-
cycliis
philosophemasi
:
143
Quod divinum immutabile necessarium esse
omne primum et supremum, neque enim aliud praestantius est quod
moveat.
Non enim videntur cohaerere Deum et essentias superio-
res caelo supremo, aliis omnibus vitam et esse tribuere, efficere
omnia, universum complere, omnem generationem continuare
et perpetuare et postea illum motui tantum caelesti praeficere:
144
Et incessabilem motum movet recta ratione.
Neque enim si non mo-
veat, sequetur quod ibidem infert:
Illud enim fuerit divinius,
quod
scilicet movet. Quoniam caelorum inferiorum motibus prae-
fectae essentiae, movent quidem et ipsae, non tamen ideo essent
non movente Deo praestantiores. Haec veluti digito indicasse sat
fuerit. Quod vero ibidem inquit:
145
Neque habet pravum quidquam,
neque indiguum propriorum honorum ullius est,
iam
xiv
ostendimus
in 2.
Reipublicae
Platonicae esse:
146
Non enim indiguum dicemus
Deum pulchritudinis et virtutis esse,
et:
147
Sed enim Deus et quae Dei
sunt omnia optime habent.
142
καθ΄ ἕκαστον ἀνεπλήρωσεν ὁ θεός͵ ἀκατάληκτον ποιήσας καὶ
συνεχῆ {ταύτην} τὴν γέ νεσιν. [OCELL. Univ. nat.
4.2.5–7]
143
ὅτι τὸ θεῖον ἀμετάβλητον ἀναγκαῖον εἶναι πᾶν τὸ πρῶτον καὶ
ἀκρότατον· {ὃ οὕτως ἔχον μαρτυρεῖ τοῖς εἰρημένοις.} Οὔτε γὰρ ἄλλο
κρεῖττόν ἐστιν ὅ τι κινήσει. [ARIST. Cael. 279a.31–34]–na hrv. str.
144
Καὶ ἄπαυστον δὴ κίνησιν κινεῖ{ται} εὐλόγως. [ARIST. Cael.
279b.1]
145
οὔτ΄ ἔχει φαῦλον οὐδέν͵ οὔτ΄ ἐνδεὲς τῶν αὑτοῦ καλῶν οὐδενός
ἐστιν. [ARIST. Cael. 279a.34–35]
146
οὐ γάρ που ἐνδεᾶ γε φήσομεν τὸν θεὸν κάλλους ἢ ἀρετῆς εἶναι.
[PLATO R.
381c1–2]
147
Ἀλλὰ μὴν ὁ θεός γε καὶ τὰ τοῦ θεοῦ πάντῃ ἄριστα ἔχει. [PLATO
R
.
381b4]
xiv
corr. ex est. Iam
10
15
20
1...,286,287,288,289,290,291,292,293,294,295 297,298,299,300,301,302,303,304,305,306,...350
Powered by FlippingBook