DISCUSSIONUM PERIPATETICARUM T. II, L. VIII
528
Corruptionis definitio
[in margine]
Generationem et corruptionem Aristoteles 1.
De motu
capite
1. ita definit:
Quare corruptio in non ens mutatio est.
109
Et mox:
110
Et
generatio in ens.
Plato autem eodem
Parmenide
:
111
Gigni vero et cor-
rumpi ne quid aliud fuerit, quam illud quidem in substantiam transire,
hoc autem amittere substantiam.
Hasce eodem loco docet Aristote-
les non esse motus, sed
μεταβολάς
mutationes
. Idem quoque Pla-
to ibidem:
112
Et mutationem ab esse et non esse habens.
Quae vero
tam operoso labore Aristoteles ultimo capite 1.
De caelo
adstruxit,
ea quae genita sunt necessario corrumpi, Plato docuerat breviter
8.
Reip
.:
113
Sed super genito omni corruptio est.
Spermatis definitio
[in margine]
Spermatis definitio quod sit:
περίττωμα τροφῆς͵
superabun-
dantia nutrimenti,
Pythagorae fuisse tradunt Plutarchus atque
Aëtius ita:
114
Spumam utilissimi sanguinis semen superabundantia
nutrimenti.
Sequantur modo ea, quae in civili philosophia ab aliis
carptim est mutuatus ac primo id quod 1.
Politico
capite 3. dispu-
tat esse aliquos natura servos, eos scilicet
115
Quorumcunque opus
est corporis usus et hoc est ab illis optimum, isti quidem sunt natura
servi.
Et 2.
Reip
. est:
116
Praeterea sane quidam, ut ego puto, sunt et alii
109
διὸ καὶ ἡ φθορὰ εἰς τὸ μὴ ὂν μεταβολή ἐστι. [ARIST. Ph. 224b.8–9]
110
καὶ ἡ γένεσις εἰς ὄν. [ARIST. Ph. 224b.10]
111
τὸ δὲ γίνεσθαι καὶ τὸ ἀπόλλυσθαι μή τι ἄλλο ἦ, ἢ τὸ μὲν εἰς
οὐσίαν μεταβαίνειν͵ τὸ δ΄ ἀπολλύναι οὐσίαν; [PLATO Prm. 163d]
112
καὶ μεταβολὴν ἐκ τοῦ εἶναι ἐπὶ τὸ μὴ εἶναι ἔχον. [PLATO Prm. 162c]
113
ἀλλ΄ ἐπὶ γενομένῳ παντὶ φθορά ἐστι. [PLATO R. 546a]
114
ἀφρὸν τοῦ χρηστοτάτου αἵματος τὸ σπέρμα͵ περίττωμα τροφῆς.
[Ps.-PLUT. Placit. 905A4–5]
115
ὅσων δ' ἐστὶν ἔργον ἡ τοῦ σώματος χρῆσις καὶ τοῦτ΄ ἐστι ἀπ΄
αὐτῶν βέλτιστον. οὗτοι μέν εἰσι φύσει δοῦλοι. [ARIST. Pol. 1254b.17–19]
116
ἔτι δή τινες͵ ὡς ἐγᾦμαι͵ εἰσὶ καὶ ἄλλοι διάκονοι͵ οἳ ἂν τὰ μὲν τῆς
διανοίας μὴ πάνυ ἀξιοκοινώνητοι ὦσι͵ τὴν τοῦ σώματος ἰσχὺν ἱκανὴν
ἐπὶ τοὺς πόνους ἔχωσιν. οἳ δὴ πωλοῦντες τὴν τῆς ἰσχύος χρείαν͵ τὴν
τιμὴν ταύτην μισθὸν [μησθὸν] καλοῦντες͵ κέκληνται͵ ὡς ἐγᾦμαι͵
μισθωτοί [μησθωτοί]. [PLATO R. 371e]
5
10
15
20
