DISCUSSIONUM PERIPATETICARUM T. II, L. VIII
520
10
5
sanitas et morbus, non enim simul sane sanus est et aeger homo, neque
simul liberatur a sanitate et ab aegritudine.
Modo quae ad rem naturalem pertinent prosequamur, atque
hoc in primis, quod totius Aristotelicae physiologiae principium
fuit et fundamentum: contrarium fieri e contrario, est in
Phaedone
prolixe disputatum:
87
Num ita fiunt omnia non aliunde, quam ex
contrariis contraria?
Et paulo post:
88
Sufficienter, inquit, habemus
hoc quod omnia ita fiunt ex contrariis, contrariae res.
Famigeratum
illud, unum uni esse contrarium in
Protagora
est:
89
Nonne ergo,
inquam ego, unicuique contrariorum unum solum est contrarium et
non multa?
Et post:
90
Unum vero uni solum esse contrarium.
Dogma
quoque illud 1.
De elementis
3.:
91
Esto sane elementum corporum, in
quod alia corpora dividuntur, inexistens potentia vel actu.
Et in
Phae-
done
:
92
Nonne componenti et composito existenti natura convenit hoc
pati, dividi hac qua compositum fuit?
Libro 2.
De animalium ortu
, capite 3.:
93
Relinquitur ergo men-
tem i solam de
[279]
foris supervenire et solam esse divinam,
scriptum
id est in
Cratylo
in haec verba:
94
Rursus visio sursum, bene habet
nomen hoc ut vocetur: (urania) caelestia
v
(horosa) aspiciens (ano) sur-
87
ἆρ΄ οὑτωσὶ γίνεται ἅπαντα͵ οὐκ ἄλλοθεν ἢ ἐκ τῶν ἐναντίων τὰ
ἐναντία. [PLATO Phd. 70e]
88
ἱκανῶς οὖν ἔφη ἔχομεν τοῦτο. ὅτι πάντα οὕτω γίνεται ἐξ
ἐναντίων τὰ ἐναντία πράγματα. [PLATO Phd. 71a]
89
οὐκοῦν, ἦν δ΄ ἐγώ, ἑνὶ ἑκάστῳ τῶν ἐναντίων ἓν μόνον ἐστὶν
ἐναντίον, καὶ οὐ πολλά. [PLATO Prt. 332c]
90
ἓν δ’ ἑνὶ μόνον ἐναντίον εἶναι. [PLATO Prt. 332e–333a]
91
ἔστω δὴ τὸ στοιχεῖον τῶν σωμάτων͵ εἰς ὃ τὰ ἄλλα σώματα
διαιρεῖται͵ ἐνυπάρχον δυνάμει ἢ ἐνεργείᾳ. [ARIST. Cael. 302a.15–17]
92
ἆρ΄ οὖν τῷ μὲν συντεθέντι τε καὶ συνθέτῳ ὄντι φύσει προσήκει
τοῦτο πάσχειν͵ διαιρεθῆναι ταύτῃ ᾗπερ συνετέθη. [PLATO Phd. 78c]
93
λείπεται οὖν τὸν νοῦν μόνον θύραθεν ἐπεισιέναι καὶ θεῖον εἶναι
μόνον. [ARIST. GA 736b.27–28]
94
ἡ δὲ αὖ ἐς τὸ ἄνω ὄψις καλῶς ἔχει τοῦτο τ’ ὄνομα καλεῖσθαι
οὐρανία͵ ὁρῶσα τὰ [τὸ] ἄνω͵ ὅθεν δὴ καί φασιν͵ ὦ Ἑρμόγενες͵ τὸν
καθαρὸν νοῦν παραγίνεσθαι οἱ μετεωρολόγοι͵ [PLATO Cra. 396b–c]
v
corr. ex caelestis
15
