DISCUSSIONUM PERIPATETICARUM T. II, L. VIII
510
Sed et quaestiones illae quatuor, quae sunt initio 4.
Analytici
,
si est quid est etc, in
Gorgia
sunt omnia diffusa.
Atque hactenus logica parerga sunto, quanquam forte longe
pauciora, quam colligi possent.
Ex libris Metaphysicis
[in margine]
Quae autem in libris, quos Metaphysicos adulterino et falso
nomine nuncupant, scripsit, aliunde sumpta sunto haec alia non
multa.
Prooemium Aristoteles totum fere videtur ex Hippocratis
libro
Praeceptorum
transcripsisse. Sic enim hic vir:
55
Ratiocinatio
namque
(pro arte sumit)
memoria quaedam est compositiva
[277]
eo-
rum, quae per sensum accepta sunt, imaginata enim sunt clare. Sen-
sus vero ante passus et nuntius existens ad dianoeam subiectorum.
Haec vero accipiens saepe quibus, quando, quomodo, haec conservans
et in se ipsam reponens, recordatur.
Mox deinde:
56
Dianoea vero a se
accipiens, sicut praedixi, postea in veritatem duxit.
Plato autem in
Phaedone
adiecit:
57
Cerebrum vero est, quod sensus praebet audiendi,
videndi et odorandi, ex his vero fit memoria et opinio: ex memoria vero
et opinione assumpta quiete, secundum haec fieri scientiam.
Idem autem valet hic opinio et experientia, postea vero in
Gorgia
reliqua addidit:
58
Irrationabiliter prorsus, ut verbo dicam,
55
ὁ γὰρ λογισμὸς μνήμη τίς ἐστιν συντεθηκὴ τῶν μετ΄ αἰσθήσεως
ληφθέντων. ἐφαντασιώθη γὰρ ἐναργέως. ἡ δ’ αἴσθησις προπαθὴς καὶ
ἀναπομπὸς ἐοῦσα εἰς διάνοιαν τῶν ὑποκειμένων. ἡ δὲ παραδεξαμένη
πολλάκις͵ οἷς͵ ὅτε͵ ὁποίως, ταῦτα τηρήσασα͵ καὶ ἐς ἑαυτὴν καταθεμένη͵
ἐμνημόνευσε. [Hp. Praec. 1.4–8]
56
ἡ δὲ διάνοια παρ΄ αὐτῆς λαβοῦσα ὡς προεῖπον͵ ὕστερον εἰς
ἀλήθειαν ἤγαγεν. [Hp. Praec. 1.14–15]
57
ὁ δ΄ ἐγκέφαλός ἐστιν ὁ τὰς αἰσθήσεις παρέχων, τοῦ ἀκούειν
καὶ ὁρᾶν καὶ ὀσφραίνεσθαι͵ ἐκ τούτων δὲ γίγνοιτο μνήμη καὶ δόξα.
ἐκ δὲ μνήμης καὶ δόξης λαβούσης τὸ ἠρεμεῖν κατὰ ταῦτα γίνεσθαι
ἐπιστήμην. [PLATO Phd. 96b]
58
ἀλόγως δὲ παντάπασιν ὡς ἔπος εἰπεῖν, οὐδὲν διαριθμησαμένη͵
τριβὴ καὶ ἐμπειρία, μνήμη μόνον σῳζομένη τοῦ εἰωθότος γίγνεσθαι.
[PLATO Grg. 501a–b]
5
10
15
20
