DISCUSSIONUM PERIPATETICARUM T. II, L. II
140
prima potentia finibus ineffabilibus praecipiens generationem in uni-
versum profundit rotantem
, de materia ni fallor sermonem habens,
in qua istam potentiam Aristoteles collocavit. Sed Ocellus claris-
sime in materia eam statuit libello
De natura
cap. 2. ita scribens:
99
Potentia ergo omnia in hoc ante generationem.
Rursus:
100
Primo, om-
nium susceptrix, communis enim subiicitur omnibus, itaque primum
potentia corpus sensibile
; quam sententiam ipsis etiam verbis cap.
1. lib. 2.
De ortu et interitu
sibi accommodavit Aristoteles, ut po-
stea patebit.
EX QUO.
Cap. 24. significata ex quo Aristoteles tradens, unum ita ef-
fert:
101
Ex quo est, ut ex materia.
Ocellus eodem capite 1. ita dixe-
rat:
102
Hoc vero fuerit omnium susceptivum et simulacrum ipsius gene-
rationis, ita habens ad ea quae ex ipsis fiunt
,
103
ut materia ad artificiale.
Et Timaeus Locrus:
104
Fecit hunc mundum ex omni materia.
PRIUS.
Prius autem tribus Aristotelicis significationibus protulit Ti-
maeus idem:
105
Prius enim honorabilius et potestate et tempore. Po-
sterius ex contrapositione per se claret.
99
δυνάμει μὲν οὖν πάντα ἐν τούτῳ πρὸ τῆς γενέσεως. [OCELL.
Univ. nat. 2.3.11]
100
πρώτως δὲ {ὕλη} τὸ πανδεχές͵ κοινὸν γὰρ ὑπόκειται πᾶσιν· ὥστε
πρῶτον μὲν τὸ δυνάμει σῶμα αἰσθητὸν. [OCELL. Univ. nat
.
2.6.3–5]
101
ἐξ οὗ ἐστὶν ὡς ὕλης. [ARIST. Metaph
.
1023a.26–27]
102
τοῦτο δ΄ ἂν εἴη πανδεχὲς καὶ ἐκμαγεῖον αὐτῆς τῆς γενέσεως͵
οὕτως ἔχον πρὸς τὰ ἐξ αὐτοῦ γινόμενα. [Ocell. Univ. nat
.
2.3.3–5]
103
<ὡς> καὶ ὕλη πρὸς τεχνητόν. [OCELL. Univ. nat. 2.3.6]
104
Ἐποίησεν ὦν τόνδε τὸν κόσμον ἐξ ἁπάσας τᾶς ὕλας. [TI. LOCR.
Fragm. 206.18]
105
πρότερον γὰρ τὸ τιμιώτερον καὶ δυνάμει καὶ χρόνῳ· [TI. LOCR.
Fragm. 209.2–3]
5
10
15
