DISCUSSIONUM PERIPATETICARUM T. II, L. II
136
–
totum
:
86
Collustrans vero omnem mentem et totam animam illustrat
et attrahit per corpus et totam ipsam in essentiam transmutat.
Et
Li-
bello sexto –
partes
:
87
Hae partes Dei sunt totales, propriae eius solius,
domesticae.
Ocellus vero de corporeis libro
De natura
1.:
88
Si ergo
totum et universum.
De partibus vero:
89
Si quid enim est, in universo
est et cum hoc universum; et cum hoc omnia habet, quaedam ut partes,
quaedam autem ut germina.
MANCUM.
Quod autem Aristoteles libro
Significatorum
capite 27. man-
cum vocat et in quantis esse ait, non videtur forte enti uti ens
recta ratione convenire, nec entis accidens esse, cum tantum solis
quantis, nec eis tamen omnibus accidat; nam nec numeris, nec
continuis omnibus accommodatur, sicuti ipse toto eo capite de-
clarat. Quare videtur haec manci tractatio, nec suo loco posita,
nec forte digna; cuius vetustiores rationem, uti entis aut speciem,
aut accidens haberent.
PERFECTUM.
Perfectum vero definit:
90
Perfectum dicitur, unum quidem, ex-
tra quod non est accipere ullam partem.
In hac re videtur cum Ocello
86
περιλάμψαν δὲ πάντα τὸν νοῦν καὶ τὴν ὅλην ψυχὴν ἀναλάμπει
καὶ ἀνέλκει διὰ τοῦ σώματος καὶ ὅλον. αὐτὸν εἰς οὐσίαν μεταβάλλει.
[Corp. Herm. Clavis 6.6–8]
87
ταῦτα γὰρ μέρη τοῦ θεοῦ ἐστιν ὁλόκληρα͵ ἴδια αὐτοῦ μόνου͵
οἰκεῖα. [CORP. HERM. De intellectione et sensu 4.14–15]
88
ἐὰν οὖν καὶ τὸ ὅλον καὶ τὸ πᾶν [OCELL. Univ. nat. 1.4.1–2]
89
εἰ γάρ τι ἔστιν͵ ἐν τῷ παντί ἐστι͵ καὶ σὺν τούτῳ τὸ πᾶν͵ καὶ σὺν
τουτῷ τὰ πάντα ἔχειν͵ τὰ μὲν ὡς μέρη τὰ δὲ ὡς ἐπιγεννήματα. [OCELL.
Univ. nat
.
1.7.4–6]
90
Τέλειον λέγεται ἓν μὲν οὗ μὴ [μὲν] ἔστιν ἔξω τι λαβεῖν μηδὲ ἓν
μόριον. [ARIST. Metaph
.
1021b.12–13]
5
10
15
