DISCUSSIONUM PERIPATETICARUM T. II, L. II
132
Hermes formae oppositam privationem novit, cum ultimo li-
bello ita scribit:
74
Alterum enim sine altero amisit propriam naturam
privatione alterius.
Sed etiam ipse Aristoteles testis est contrarieta-
tem a Pythagoreis plene tractatam fuisse primo
Sophiae
cap. 5:
75
Pythagorei vero et quot et quae sint contrarietas pronunciarunt.
GENUS. SPECIES.
Genus et speciem idem Hermes saepe nominat, ut
Sermo-
ne catholico
:
76
Una enim natura Dei, ipsum bonum et unum genus
utriusque, ex quo genera omnia.
Et Aristotelico prorsus significatu
Asclepio
capite 5.:
Genera rerum omnium has species sequuntur, ut
sit ita totalitas, genus, species generis particula.
Et non multo post:
Species enim generis est pars, ut homo humanitatis quam necesse est
sequi qualitatem sui generis.
Et alia multa de genere et specie toto
capite.
DIFFERENTIA. PROPRIUM. ACCIDENS.
De differentia item et proprio et accidente idem Hermes est
locutus, ut libello ultimo:
77
Dominatur enim et multitudini et ma-
gnitudini et differentiae generatorum.
Et
Asclepio
cap. 7.:
Unde ef-
ficitur ut rerum diversitates, qualitates, effectus, quantitates etc.
et
Ocellus:
78
Iidem substantia manemus, quantitate differentes.
[204] Et
74
τὸ γὰρ ἕτερον τοῦ ἑτέρουἄνευἀπώλεσε τὴν ἰδίανφύσιν͵ στερήσει
τοῦ ἑτέρου. [CORP. HERM. Asclepio recte sapere 6.6–7]
75
οἱ δὲΠυθαγόρειοικαὶπόσαικαὶ τίνεςαἱ ἐναντιώσειςἀπεφήναντο.
[ARIST. Metaph. 986b.1–2]
76
μία γὰρ ἡ φύσις τοῦ θεοῦ͵ τὸ ἀγαθόν͵ καὶ ἓν γένος ἀμφοτέρων͵
ἐξ οὗ τὰ γένη πάντα. [CORP. HERM.
Logos katholikos
<intercidit titulus>
16.9–10]
77
ἄρχει γὰρ καὶ τῷ πλήθει καὶ τῷ μεγέθει καὶ τῇ διαφορᾷ τῶν
γενομένων [CORP. HERM. Asclepio recte sapere 3.3–4]
78
οἱ αὐτοὶ κατ΄ οὐσίαν [τῇ οὐσίᾳ] μένομες τᾷ ποσότατι
διαφÓέροντες· [Ps.-ARCHYT. Fragm. 3.24–25]
5
10
15
20
