Franciscus Patricius: Discussionum peripateticarum tomus secundus (Liber I-IV) - page 216

DISCUSSIONUM PERIPATETICARUM T. II, L. II
124
tum dico, secundum autem terminum; postea ex his tertium, mixtam
et genitam essentiam. Mixtionis vero causam et generationis quartam
dicens, numquid erraverim quippiam?
Quae eadem sunt a Pythago-
reis in iis coniugationibus posita:
πέρας καὶ ἄπειρον
, terminus
et infinitum, quod ipsum Aristoteles l.
Sapientiae
capite quinto
est attestatus:
55
Pythagorei vero duo quidem principia eodem dixerunt
modo; tantum autem adiecerunt, quod etiam ipsorum proprium est,
quod terminatum et infinitum et unum etc.
Quorum alterum Aristo-
teles terminum scilicet cap. 17.
Philosophiae
lib. 3. distinxit. Infini-
tum hoc significatu omnino omisit.
SIMILE. DISSIMILE
Simile vero et dissimile Aristoteles eiusdem libri cap. 9. ita
describit:
56
Similia vero dicuntur et ea, quae idem sunt passa et ea,
quae plura idem sunt passa, quam altera. Et quorum qualitas una.
Ea
clare sub identitate reponit. Quod Plato etiam in
Philebo
fecit:
57
Nequeuntes enim hoc in omni uno et simili et eodem facere. Et contra-
rio.
In
Parmenide
vero insignis est locus, Aristoteli conformis, in
his verbis:
58
Non ne putas esse ipsam per se ipsam speciem quandam
similitudinis? Ac tali rursus aliam quandam contrariam, quae est dissi-
milis? Atque his duabus existentibus et me et te et alia, quae sane multa
vocamus participare? Et quae similitudinis participant similia effici hac
55
οἱ δὲ Πυθαγόρειοι δύο μὲν τὰς ἀρχὰς κατὰ τὸν αὐτὸν εἰρήκασι
τρόπον͵ τοσοῦτον δὲ προσεπέθεσαν ὃ καὶ ἴδιόν ἐστιν αὐτῶν͵ ὅτι τὸ
πεπερασμένον καὶ τὸ ἄπειρον καὶ τὸ ἓν. [ARIST. Metaph
.
987a.13–16]
56
ὅμοια λέγεται τά τε {πάντῃ} ταὐτὸ πεπονθότα͵ καὶ τὰ πλείω
ταὐτὰ πεπονθότα ἢ ἕτερα͵ καὶ ὧν ἡ ποιότης μία. [ARIST. Metaph
.
1018a.15–17]
57
μὴ γὰρ δυνάμενοι τοῦτο κατὰ παντὸς ἑνὸς καὶ ὁμοίου καὶ ταὐτοῦ
δρᾶν καὶ τοῦ ἐναντίου. [PLATO Phlb. 19b5–7]
58
οὐ νομίζεις εἶναι αὐτὸ καθ΄ αὑτὸ εἶδός τι ὁμοιότητος͵ καὶ τῷ
τοιούτῳ αὖ ἄλλο τι ἐναντίον͵ ὃ ἔστιν ἀνόμοιον· τούτοιν δὲ δυοῖν ὄντοιν
καὶ ἐμὲ καὶ σὲ καὶ τἆλλα ἃ δὴ πολλὰ καλοῦμεν μεταλαμβάνειν; καὶ
τὰ μὲν τῆς ὁμοιότητος μεταλαμβάνοντα ὅμοια γίγνεσθαι ταύτῃ τε καὶ
κατὰ τοσοῦτον ὅσον ἂν μεταλαμβάνῃ͵ τὰ δὲ τῆς ἀνομοιότητος ἀνόμοια͵
[PLATO Prm. 128e6–129a6]
5
10
15
20
1...,206,207,208,209,210,211,212,213,214,215 217,218,219,220,221,222,223,224,225,226,...350
Powered by FlippingBook