106
mentorum Euclidis. Modo dubitatur contra Euclidis mo-
dum procedendi. Videtur enim quod est insufficiens, cum
mathematicalia sint in triplici differentia, quaedam enim
habent unam dimensionem, ut linea; quaedam duas, ut
superficies: quaedam tres, ut corpus. Tamen egit de prima
et secunda et non de tertia. Quod est maxime de consi-
deratione ipsius geometrae, quia considerat capacitatem,
profunditatem, quae sunt dimensiones ipsius corporis.
Solutio: dico, quod non est insufficiens, imo doctrinaliter
processit et scientifice, sicut convenit tanto philosopho.
Vitare enim voluit inutilem repetitionem, scilicet ne idem
bis dicatur. Ideo a consideratione de corporibus modo se
abstinuit, cum de ipsis pertractare sit locus proprius in
xi. huius, ubi incipit a diffinitione corporis. Sed quia ad
x. inclusive agit de lineis, figuris, potentia numeri et de
extractione radicum, imo lineas et figuras modo diffinit
et non ipsum corpus.
De lineis parallelis: Capitulum nonum
Lineae aequidistantes vel parallelae sunt, quae in ea-
dem plana superficie collocatae atque utrimque productae
in neutra parte concurrunt. Ista diffinitio est sufficienter
data et habet tres differentias, per quas excluduntur om-
nes instantiae. Quarum prima est, quod sint in eadem
superficie plana, quia in diversis superficiebus taliter pos-
sent duci, quod non concurrent. Secunda differentia est,
quod sint in alterutram partem productae, quia si essent
non parallelae et non sufficienter ductae vel etiam si ex ea
parte ducerentur, a qua plus distant, utique non concurre-
rent. Contra tamen istam maximam vel communem animi
[F4] conceptionem Euclidis memini coram illustrissimo
Duce Florentiae disputasse et haec eadem erat una de
meis conclusionibus in disputationibus publicis, quas anno
praeterito habui in alma Academia Patavina. Nec tamen
5
15
20
30
10
25
1...,44,45,46,47,48,49,50,51,52,53 55,56,57,58,59,60,61,62,63,64,...74