Page 50 - Federicus Chrysogonus: Speculum astronomicum

98
micirculi est maximus inter acutos, qui duo anguli simul
iuncti constituunt unum angulum rectum. Secundo est
notandum, quod illa linea applicata circulo tangit ipsum
per punctum tantum, et illud sit a. Dico, quod nulla alia
linea tanget a. et si tanget a., illa linea fiet una linea cum
priori linea, quia tota cadit super totam, nec divisibiles84
secundum latitudinem. Additum indivisibili faciet maius
et ratio est iam assignata, quia si plures lineae ex eadem
parte possent duci ad idem punctum, tunc una linea non
tangeret circulum per punctum, quod est contra dignita-
tem mathematicam, vel quod tale punctum esset divisibi-
le, quod est contra diffinitionem puncti. Tunc suppositis
istis dico, quod angulus aliquis dividi dicitur, quando linea
praecise ducitur ad punctum contactus duarum linearum
causantes angulum illum, qui est dividendus. Sed in an-
gulo contingentiae est impossibilis talis casus lineae, ergo
angulus contingentiae dividi non potest. Quare nego
consequentiam argumenti, scilicet angulus contingentiae
non dividitur, ergo non quantus. Ad formam argumenti
dicitur, quod illud non est quantum, quod per se dividi
non potest, non tamen, si per accidens divisibile non sit,
ut in angulo contingentiae. Qui quamvis sit quantus, non
tamen est divisibilis, quia circumferentia vel peripheria85
impedit casum lineae praecise ad punctum contactus li-
neae cum ipso circulo. Tamen in angulis acutis rectilineis
secus est, quia quilibet est divisibilis in infinitum, qui in
his non est impedimentum peripheriae86 sicut in angulo
contingentiae.
84 corr. ex indivisibiles
85 corr. ex periferia
86 corr. ex periferie
5
15
20
10
25