126
        
        
          scire. Ideo hanc lecturam vel expositionem in Elementa
        
        
          Euclidis nostro modo exponemus, numquam a sensatis
        
        
          rationibus et veris demonstrationibus per apicem receden-
        
        
          do. Sit itaque linea data a.b. tunc arguo sic. A quocumque
        
        
          puncto ducendae sunt duae lineae rectae ad quamcumque
        
        
          lineam rectam triangulum aequilaterum collocantes. Sed
        
        
          super datam rectam lineam a.b. puncto extra signato du-
        
        
          cendae sunt duae lineae rectae: ergo super datam rectam
        
        
          lineam a.b. triangulum aequilaterum collocare, quod a
        
        
          quolibet puncto extra lineam signato lineae duci possunt,
        
        
          patet per dignitatem vel petitionem primam. Quod autem
        
        
          tales lineae sint aequales patet, si super lineam a.b. datam
        
        
          intersecentur duo circuli in puncto d. per doctrinam Cam-
        
        
          pani in prima propositione primi huius: et prosyllogizo
        
        
          sic: lineae ductae a centro ad circumferentiam sunt aequa-
        
        
          les. Sed lineae a.d.a.b. et b.d. sunt lineae ductae a centro
        
        
          ad circumferentiam, ergo sunt aequales. Tunc [G4] ultra:
        
        
          omnis triangulus habens duo latera tertio aequalia est
        
        
          aequilaterus. Sed triangulus a.b.d. super datam lineam a.
        
        
          b. constitutus est habens duo latera tertio aequalia scilicet
        
        
          ipsi a.b., ergo est aequilaterus. Et sic habetur intentum
        
        
          demonstratione convenienti huic scientiae contra omnes
        
        
          calumniatores. Sed aliquis posset quaerere: quomodo istae
        
        
          demonstrationes mathematicae sunt dantes simul esse
        
        
          passionis et cognitionis? Dico, quod medium huius de-
        
        
          monstrationis est aequalitas linearum a centro ad circu-
        
        
          mferentiam, quae est una dignitas huius artis, quae cogni-
        
        
          tis terminis cognoscitur primo Posteriorum textu commenti
        
        
          vi. Unde non prius mihi innotescit aequalitas huius trian-
        
        
          guli, quam sit ostensum, quod omnes tres lineae a centro
        
        
          ad circumferentiam exeunt. Quo cognito simul cognosco
        
        
          passionem et esse passionis, id est ipsam inhaerentiam
        
        
          passionis in subiecto, quae demonstratio potissima dicitur.
        
        
          Dubitatur contra ea quae supra dixi: ponendo intellectum
        
        
          5
        
        
          15
        
        
          20
        
        
          30
        
        
          10
        
        
          25