DISCUSSIONUM PERIPATETICARUM T. III, L. VII
310
cuique attinet
. Verum quidem est in hominibus nostris moribus
atque institutis educatis et exemplum optime quadrat:
18
Sicuti in
ministeriis multi ministri aliquando peius serviunt, quam pauci, gig-
nuntur autem cuique civium mille filii. Et hi, non uti cuiusque singuli
sed fortuito hic illius filius similiter est
. Verum non est in Platonis
Republica:
ὥστε πάντες ὀλιγωροῦσιν
vi
͵
itaque omnes similiter
negligunt
. In qua non solum nomina, sed opera etiam patres pa-
trum praestabunt, filii filiorum, fratres fratrum, ait namque Pla-
to:
19
[352]
Numquid ipsis nomina solum propria lege statuis, vel etiam
actiones omnes secundum nomina agere. Circa patres vero, quaecunque
lex de patribus, de verecundia ac diligenti cura statuit et quod obediens
sit genitoribus
. In qua ita instituta civitate multorum ministrorum
exemplum locum <non>
vii
habet. Sed hoc aliud:
20
Veluti quando
cui nostrum digitus sit percussus, omnis communio corporis ad ani-
mam directa in unum ordinem eius partis, quae in eo est princeps, sen-
sit et tota simul condoluit parte tantum laborante
.
Neque in eo quod subdit:
21
Praeterea ita quisque civium dicit,
meus est, eum qui bene agit potius quam eum qui male, meus quam il-
lius cuiusdam,
loco non habet illud
ἢ τοῦ δεῖνος
vel illius cuiusdam
nemo enim dicet
τοῦ δεῖνος
,
illius
. Sed omnes
meus
. Neque est in
18
ὥσπερ ἐν ταῖς {οἰκετικαῖς} διακονίαις οἱ πολλοὶ θεράποντες
ἐνίοτε χεῖρον ὑπηρετοῦσι τῶν ἐλαττόνων. γίνονται δ΄ ἑκάστῳ χίλιοι
τῶν πολιτῶν υἱοί͵ καὶ οὗτοι οὐχ ὡς ἑκάστου͵ ἀλλὰ τοῦ τυχόντος ὁ τυχὼν
ὁμοίως ἐστὶν υἱός· [ARIST. Pol. 1261b.36 – 40]
19
πότερον αὐτοῖς τὰ ὀνόματα μόνον οἰκεῖα νομοθετήσεις͵ ἢ
καὶ τὰς πράξεις πάσας κατὰ τὰ ὀνόματα πράττειν͵ περί τε [δὲ] τοὺς
πατέρας͵ ὅσα νόμος περὶ πατέρας αἰδοῦς τε πέρι καὶ κηδεμονίας καὶ
τοῦ ὑπήκοον δεῖν εἶναι τῶν γονέων. [PLATO, R. 463.c.9 – d.3]
20
οἷονὅτανπουἡμῶνδάκτυλός τουπληγῇ͵ πᾶσαἡκοινωνίαἡκατὰ
τὸ σῶμα πρὸς τὴν ψυχὴν τεταμένη εἰς μίαν σύνταξιν τὴν τοῦ ἄρχοντος
ἐν αὐτῇ ᾔσθετό τε καὶ πᾶσα ἅμα ξυνήλγησε μέρους πονήσαντος ὅλη.
[PLATO, R. 462.c.10 – d.2]
21
ἔτι οὕτως ἕκαστος ἐμὸς λέγει τὸν εὖ πράττοντα τῶν πολιτῶν
ἢ κακῶς͵ {ὁπόστος τυγχάνει τὸν ἀριθμὸν ὤν}͵ οἷον ἐμὸς ἢ τοῦ δεῖνος.
[ARIST. Pol. 1262a.1 – 3]
vi
ARIST. Pol. 1261b.40
vii
Iz konteksta se vidi da rečenica mora biti niječna.
10
5
15
20
