DISCUSSIONUM PERIPATETICARUM T. II, L. VII
410
10
5
Hesiodus dixit canens: Domum sane primum, uxorem bovemque arato-
rem.
Ex domo fieri vicum:
5
Maxime vero secundum naturam videtur
vicus colonia domus esse,
subditque:
6
Ex pluribus vero domibus com-
munio prima, usus gratia non diarii, vicus.
Ex vicis pluribus societatem perfectam civitatem appellat:
7
Ex pluribus autem vicis comunio perfecta civitas est, quae sane habet
terminum omnis sufficientiae, facta quidem vivendi ergo, existens ta-
men bene vivendi.
Sumpta sunt haec [258] omnia sententia tenus
ex Platone, qui
Reip
. lib. 2. ita scribit:
8
Fit sane, inquam ego, civitas,
ut arbitror, quandoquidem sit nostrum unusquisque non sufficiens,
sed multorum indegens.
Ex quo sequatur:
9
Sic sane assumens alius
alium ad alium huncque ad alium usum, multos indigentes in unam
habitationem congregantes, participes atque adiutores. Huic cohabita-
tioni posuimus nomen civitas.
De domo vero et vico primo Legum
ita habet:
10
Utrum civitatibus ad civitates recte (hoc est) vico vero ad
vicum aliud? Nequaquam, sed idem. Nai. Quid vero ad domum domui
earum, quae sunt in vico et ad virum viro.
Et rursus:
11
Num dicemus
domum et vicum et civitatem hoc idem in ipsis.
Tres ergo has habi-
tationes ordine naturali Plato hic disposuit, ut facile fuerit hinc
Aristotelicam constitutionem sumere, praesertim cum superiori
5
μάλιστα δὲ κατὰ φύσιν ἔοικεν ἡ κώμη, ἀποικία οἰκίας εἶναι.
[ARIST. Pol. 1253a.33–34]
6
ἡ δ΄ ἐκ πλειόνων οἴκιων κοινωνία πρώτη, χρήσεως ἕνεκεν μὴ
ἐφημέρου κώμη. [ARIST. Pol. 1253a.32–33]
7
ἡ δ΄ ἐκ πλειόνων κωμῶν κοινωνία τέλειος πόλις. ἤδη πάσης
ἔχουσα πέρας τῆς αὐταρκείας {ὡς ἔπος εἰπεῖν} γινομένη μὲν τοῦ ζῆν
ἕνεκεν͵ οὖσα δὲ τοῦ εὖ ζῆν. [ARIST. Pol. 1253b.6–9]
8
γίνεται τοίνυν͵ ἦν δ΄ ἐγώ͵ πόλις͵ ὡς ἐγᾦμαι͵ ἐπειδὴ τυγχάνει ἡμῶν
ἕκαστος οὐκ αὐτάρκης͵ ἀλλὰ πολλῶν {ὢν} ἐνδεής. [PLATO R. 369b]
9
οὕτω δὴ ἄρα παραλαμβάνων ἄλλος ἄλλον͵ ἐπ΄ ἄλλου͵ τὸν δ΄ ἐπ΄
ἄλλου χρείᾳ͵ πολλῶν δεόμενοι͵ πολλοὺς εἰς μίαν οἴκησιν ἀγείραντες
κοινωνούς τε καὶ βοηθούς͵ ταύτῃ τῇ συνοικίᾳ ἐθέμεθα πόλιν ὄνομα.
[PLATO R. 369c]
10
πότερ΄ οὖν δὴ πόλεσι μὲν πρὸς πόλεις ὀρθὸν τοῦτ΄ ἐστί͵ κώμῃ
δὲ πρὸς κώμην ἕτερον; οὐδαμῶς, αλλὰ ταὐτόν; ναί. τί δέ; πρὸς οἰκίαν
οἰκίᾳ τῶν ἐν τῇ κώμῃ͵ καὶ πρὸς ἄνδρα ἀνδρί. [PLATO Lg. 626c]
11
πότερα φῶμεν οἰκίαν τε καὶ κώμην, καὶ πόλιν {ἔχειν} ταὐτὸν
τοῦτο ἐν αὑταῖς. [PLATO Lg. 627a]
15
20
