Page 20 - Franciscus Patricius: Zoroaster et eius CCCXX oracula Chaldaica

122

καὶ δαιμόνων καὶ ψυχῶν καὶ φύσεων τὴν

῾Εκάτην

εἶναί φασι. Καταβιβάσουσι δὲ πολλάκις τὴν

ψυχὴν εἰς τὸν κόσμον, δι’ αἰτίας πολλάς, ἢ

διὰ

πτερορρύησιν, ἢ διὰ βούλησιν πατρικὴν, εἰς

τὸ

κοσμῆσαι τὴν περίγειον λῆξιν. Δοξάζουσι δὲ

καὶ τὸν

κόσμον ἀίδιον. Λέγουσι δὲ καὶ τὸν ᾌδην

10

πολλαχῶς.

Καὶ νῦν μὲν αὐτὸν θεὸν ὀνομάζουσιν,

ἀρχηγὸν

τῆς περιγείου λήξεως, νῦν δὲ τὸν ὑπὸ

σελήνην τόπον.

Νῦν δὲ τὴν μεσότητα τοῦ αἰθερίου κόσμου

καὶ

τοῦ ὑλαίου. Νῦν δὲ τὴν ἄλογον ψυχήν. Καὶ

τιθέασιν

ἐν αὐτῇ τὴν λογικήν, οὐκ οὐσιωδῶς, ἀλλὰ

σχετικῶς,

ὅταν συμπαθῶς ἔχῃ πρὸς αὐτήν. Ἰδέας δὲ

νομίζουσι.

Νῦν μὲν τὰς τοῦ πατρὸς ἐννοίας. Νῦν δὲ

τοὺς

καθόλου λόγους νοῦ, τοὺς

11

ψυχικοὺς, καὶ

φυσικούς.

Οὓς δίδωσι μὲν ὁ νοῦς τῇ ψυχῇ, ἡ δὲ ψυχὴ τῇ

φύσει.

Συμπαθεῖν δὲ τὰ ἄνω τοῖς κάτω φασὶ. Καὶ

μάλιστα

τὰ ὑπὸ σελήνην. Ἀποκαθιστῶσι δὲ τὰς

ψυχὰς,

κατὰ τὰ μέτρα τῶν οἰκείων καθάρσεων, ἐν

ὅλαις

ταῖς τοῦ κόσμου μερίσι. Τινὰς δὲ καὶ ὑπὲρ τὸν

κόσμον

ἀναβιβάζουσι. Τούτων δὲ τῶν δογμάτων τὰ

πλείστα

12

καὶ ᾿Αριστοτέλης καὶ Πλάτων

ἐδέξαντο. Οἱ δὲ

περὶ Πλωτῖνον καὶ Πορφύριόν τε καὶ

᾿Ιάμβλιχον,

13

καὶ

Πρόκλον πᾶσι καθηκολούθησαν.

14

Καὶ ὡς

θείας φωνὰς

ταῦτα ἐδέξαντο.

καταβιβάζουσι

10

ᾅδην

11

νοητοὺς

12

πλείω

13

᾿Ιάμβλιχον Πορφύριόν τε

14

κατηκολούθησαν

et Daemonum, et animarum et na-

turarum, Hecatem esse dicunt.

Deducunt vero multoties animam

in mundum, ob causas multas. Vel

ob alarum defluxum, vel ob volun-

tatem paternam, ad exornandam

terrenam sortem. Existimant etiam

mundum esse aeternum. Dicunt

quoque Aden multipliciter et nunc

Deum ipsum nominant Principem

terrenae sortis. Nunc autem locum

sublunarem. Modo etiam, medieta-

tem aetherei mundi, et materialis.

Modo quoque irrationalem animam

et ponunt in ea rationalem, non es-

sentialiter, sed respectu quodam

quando Sympathiam secum habue-

rit. Ideas existimant, nunc quidem

paternae mentis conceptiones nunc

autem universales rationes, mentis,

animae, naturae quas dat quidem

Mens ipsi animae.Anima vero natu-

rae sympathiam dicunt esse superis

cum inferioribus et maxime quae

sub luna sunt. Restituunt vero in

pristinum animas, secundum men-

suram propriarum purgationum, in

totis mundi regionibus. Quasdam

etiam supra mundum reducunt.

Horum autem dogmatum plurima

et Aristoteles et Plato susceperunt.

Plotinus vero et Porphyrius, et Iam-

blichus, et Proclus, omnia sunt se-

cuti et tamquam divinas voces, ea

susceperunt.