Page 23 - Franciscus Patricius: Zoroaster et eius CCCXX oracula Chaldaica

128
πάντα φασὶν εἶναι ἐν ἑκάστῃ ψυχῇ, καθ’ ἑκάστην
δ’ ἰδιότητα ἄγνωστον ῥητοῦ καὶ ἀρρήτου
συνθήματος.
Kαταβιβάζουσι δὲ τὴν ψυχὴν πολλάκις
ἐν τῷ κόσμῳ δι’ αἰτίας πολλάς, ἢ διὰ
πτερορρύησιν
ἢ διὰ βούλησιν πατρικήν. Δοξάζουσι δὲ τὸν
κόσμον ἀίδιον καὶ τὰς τῶν ἄστρων περιόδους. Tὸν
δὲ ᾍδην48 πολλαχῶς καταμερίζουσιν. Καὶ νῦν μὲν
αὐτὸν θεὸν ὀνομάζουσιν ἀρχηγὸν τῆς περιγείου
λήξεως. Νῦν δὲ τὸν ὑπὸ σελήνην τόπον φασί.49
Νῦν δὲ τὴν μεσαιτάτην50 τοῦ αἰθερίου κόσμου,
καὶ τοῦ ὑλαίου. Νῦν δὲ τὴν ἄλογον ψυχήν.
Καὶ τιθέασιν ἐν αὐτῇ τὴν λογικήν, οὐκ οὐσιωδῶς,
ἀλλὰ σχετικῶς, ὅταν συμπαθῶς ἔχη51 πρὸς
αὐτὴν, καὶ προβάλλη52 τὸν μερικὸν λόγον. Ἰδέας
δὲ νομίζουσι, νῦν μὲν τὰς τοῦ πατρὸς ἐννοίας,
νῦν δὲ τοὺς καθόλου λόγους, καὶ 53 φυσικοὺς, καὶ
ψυχικοὺς, καὶ νοητούς. Νῦν δὲ τὰς ἐξηρημένας54
τῶν ὄντων ὑπάρξεις. Τοὺς δὲ περὶ μαγειῶν
λόγους
συνιστῶσι 55 ἀπό τε τῶν56 ἀκροτάτων57 δυνάμεων
ἀπό τε περιγειῶν58 ὑλῶν. Συμπαθῆ δὲ τὰ ἄνω
τοῖς κάτω φασί, καὶ μάλιστα τὰ ὑπὸ σελήνην.
Ἀποκαθιστῶσι δὲ τὰς ψυχὰς μετὰ τὸν λεγόμενον
θάνατον, κατὰ τὰ μέτρα τῶν οἰκείων καθάρσεων,
ἐν ὅλαις ταῖς τοῦ κόσμου μερίσι. Τινὰς δὲ καὶ
ὑπὲρ τὸν κόσμον ἀναβιβάζουσι. Καὶ μέσας
αὐτὰς διορίζονται τῶν τε ἀμερίστων, καὶ
μεριστῶν
φύσεων. Τούτων δὲ τῶν δογμάτων τὰ πλείω,
καὶ ᾿Αριστοτέλης, καὶ Πλάτων ἐδέξαντο. Οἱ δὲ
περὶ Πλωτῖνον, καὶ Πορφύριον, καὶ ᾿Ιάμβλιχον59
καὶ Πρόκλον πᾶσι καθηκολούθησαν. 60 Καὶ ὡς
θειὰς61 φωνὰς ἀσυλλογίστως ταῦτα ἐδέξαντο.
ΤΕΛΟΣ.
48 ᾅδην
49 ᾅδην φασί
50 μεσότητα
51 ἔχῃ
52 προβάλλῃ
53 bez καὶ – samo φυσικοὺς
54 ἐξῃρημένας
55 συνιστῶσιν
56 τε ἀκροτάτων
57 ἀκροτάτων τινῶν
58 περιγείων
59 καὶ ᾿Ιάμβλιχον Πορφύριόν τε
60 κατηκολούθησαν
61 θείας
ma. Per singulam vero proprietatem
ignotam, fabilis et ineffabilis Synthe-
matis. Deducunt vero animam saepe
in mundum, ob causas multas, vel ob
alarum defluum, vel ob voluntatem
patris. Opinantur vero mundum ae-
ternum, et astrorum periodos. Aden
multis modis partiuntur et nunc ip-
sum Deum nominant principem ter-
renae sortis nunc vero sublunarem
locum dicunt. Nunc autem medie-
tatem aetherei mundi, et materialis.
Nunc etiam irrationalem animam.
Et ponunt in ipsa rationalem, non es-
sentialiter sed per respectum, quem
compatitur cum ea, et profert parti-
cularem rationem. Ideas existimant,
modo patris conceptus et modo uni-
versales rationes, et naturales, et ani-
masticas et mentales modo autem se-
paratas entium existentias. Magicas
vero rationes constituunt a summis
potestatibus, et a terrenis materie-
bus. Compati aiunt, supera inferis
et praesertim sublunaria. Reducunt
vero animas post obitum, secundum
mensurampropriarumpurgationum
in cunctis mundi regionibus. Qua-
sdam etiam supra mundum attollunt
et medias ipsas constituunt, impar-
tibilium et partibilium naturarum.
Horum vero dogmatum pleraque et
Aristoteles, et Plato susceperunt. Plo-
tinus vero, et Porphyrius, et Iambli-
chus, et Proclus omnia sunt secuti, ut
divinas voces ea sunt amplexati.
Finis