Franciscus Patricius: Discussionum peripateticarum tomus secundus (Liber I-IV) - page 252

DISCUSSIONUM PERIPATETICARUM T. II, L. III
160
circa causas et principia est, vel exactiora vel simpliciora.
4
In hac
Phi-
losophia
idem quod Theophrastus:
5
Principia et causae quaeruntur
entium.
Et libri 6. initio:
6
Dictum est quod substantiarum quaerun-
tur causae et principia et elementa.
Sed illis contrariam sententiam
3. Analytico videtur docuisse cap. 7.:
7
Clarum etiam quod non est
propria cuiusque principia demonstrare.
Et cap. 9:
8
De prinicipiis vero
sermo non est sustinendus geometrae quatenus geometrae. Similiter in
aliis scientiis.
Attamen theologiam, uti Theophrastus, circa princi-
pia versari oportere docet:
9
Oportet enim hanc primorum principio-
rum et causarum esse contemplatricem.
Hanc scientiam Averroes
i
divinam vocat, cuius inventorem
Aristotelem facit. Cuius tamen, sui oblitus, 12.
Divinae
scientiae
,
apud Chaldaeos magnam perscrutationem fuisse asseverat.
Aristoteles ipse quo ad inventionem de se modestius sentiens,
mendacii eum arguit. Alios enim ante se theologos fuisse mul-
tis locis memorat. Loca ea afferam: primus est libri 1.
Theologiae
cap.
3 in his verbis:
10
Sunt vero quidam, qui etiam antiquissimos
et multo ante hanc generationem et primos theologos.
Et lib. 2. cap.
4.:
11
Hesiodus et quicunque sunt theologi.
[209] Libro quarto capit.
4
καὶ ὅλως δὲ πᾶσα ἐπιστήμη διανοητικὴ ἢ μετέχουσά {τι} διανοίας
περὶ αἰτίας καὶ ἀρχάς ἐστιν ἢ ἀκριβεστέρας ἢ ἁπλουστέρας. [ARIST.
Metaph. 1025b.5–7]
5
Αἱ ἀρχαὶ καὶ τὰ αἴτια ζητεῖται τῶν ὄντων. [ARIST. Metaph.
1025b.3]
6
εἴρηται δὴ ὅτι τῶν οὐσιῶν ζητεῖται τὰ αἴτια καὶ αἱ ἀρχαὶ καὶ τὰ
στοι χεῖα. [ARIST. Metaph. 1042a.4–6]
7
φανερὸν καὶ ὅτι οὐκ ἔστι τὰς ἑκάστου ἰδίας ἀρχὰς ἀποδεῖξαι.
[ARIST. APo. 76a.16–17]
8
περὶ δὲτῶνἀρχῶνλόγονοὐχὑφεκτέοντῷγεωμέτρῃᾗγεωμέτρης·
ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ἐπιστημῶν. [ARIST. APo. 77b.5–6]
9
δεῖ γὰρ ταύτην τῶν πρώτων ἀρχῶν καὶ αἰτιῶν εἶναι θεωρητικήν.
[ARIST. Metaph. 982b.9–10]
10
εἰσὶ δέ τινες οἳ καὶ τοὺς παμπαλαίους καὶ πολὺ πρὸ τῆς νῦν
γενέσεως καὶ πρώτους θεολογήσαντας. [ARIST. Metaph. 983b.27–29]
11
οἱ μὲν οὖν περὶ Ἡσίοδον καὶ πάντες ὅσοι θεολόγοι. [ARIST. Me-
taph. 1000a.9]
i
corr. ex Averrois
5
10
15
1...,242,243,244,245,246,247,248,249,250,251 253,254,255,256,257,258,259,260,261,262,...350
Powered by FlippingBook