Franciscus Patricius: Discussionum peripateticarum tomus secundus (Liber V-VIII) - page 128

DISCUSSIONUM PERIPATETICARUM T. II, L. VI
376
10
so,
quod perfectionem significat. Et quod Timaeus:
173
Leveque
xxi
existens exactissime secundum externam superficiem.
Plato autem:
174
Circulare ipsum tornavit.
Aristoteles vero ex utroque excerpsit:
175
Et quod exactissime tornatus.
Quod etiam mundus sit animal:
176
animal unum visibile
Plato, et:
177
Animal animatum et mente prae-
ditum,
et
178
animam vero in medio illius ponens
. Timaeus autem:
179
Perfectum, animatum et rationale.
Sed et incorruptibilem:
180
Numquam corruptum iri ab alia cau-
sa.
Et rursus:
181
Permanet, talis cum sit, incorruptibilis et immorta-
lis et beatus.
Sed utraque parte aeternum primus forte omnium
Graecorum Ocellus autumavit. Sic enim statim post praefatio-
nem:
182
Videtur enim mihi universum immortale esse et ingenitum,
semper enim fuit et erit.
Quod sane pluribus etiam quam Aristo-
teles argumentis probat, de quibus 3. libro
De motu
in motus ae-
terni probatione Aristoteles tria illa est mutuatus, quae sunt a
figura, a motione, a tempore, quae principio et fine careant; sic
namque Ocellus de hac re:
183
Ad haec vero, quod principio et fine
careant, et figura et motus et tempus et substantia; hoc fidem facit,
quod ingenitus est mundus et incorruptibilis.
Et quod Aristoteles 1.
173
λειότατον δ΄ ὂν ποτ΄ ἀκρίβειαν καττὰν ἐκτὸς ἐπιφάνειαν [TI.
LOCR. Fragm. 208.10–11
174
κυκλοτερὲς αὐτὸ ἐτορνεύσατο. [PLATO Ti. 33b5]
175
καὶ ὅτι κατ΄ ἀκρίβειαν ἔντορνος. [ARIST. Cael. 287b.15–16]
176
ζῷον ἓν ὁρατόν. [PLATO Ti. 30d3]
177
ζῷον ἔμψυχον ἔννουν [ἐννοῦν] τε. [PLATO Ti. 30b8]
178
ψυχὴν δὲ εἰς τὸ μέσον αὐτοῦ θεὶς. [PLATO Ti. 34b3]
179
τέλειον͵ ἔμψυχόν τε καὶ λογικόν. [TI. LOCR. Fragm. 207.1]
180
οὔποκα φθαρησόμενον ὑπ΄ ἄλλω αἰτίω [TI. LOCR. Fragm. 207.4–5]
181
διαμένει ἄρα τοιόσδεὢνἄφθαρτος καὶ ἀνώλεθρος καὶ μακάριος.
[TI. LOCR. Fragm. 207.7]
182
δοκεῖ γάρ μοι τὸ πᾶν ἀνώλεθρον εἶναι καὶ ἀγένητον· ἀεί τε γὰρ
ἦν τε καὶ ἔσται. [OCELL. Univ. nat
.
1.2.1–2]
183
ἔτι δὲ τὸ ἄναρχον καὶ τὸ ἀτελεύτητον, καὶ τοῦ σχήματος καὶ τῆς
κινήσεως καὶ τοῦ χρόνου καὶ τῆς οὐσίας τοῦτο πιστεῦται διότι ἀγένητος
ὁ κόσμος καὶ ἄφθαρτος. [OCELL. Univ. nat.1.15.1–3]
xxi
corr. ex laeveque
5
15
1...,118,119,120,121,122,123,124,125,126,127 129,130,131,132,133,134,135,136,137,138,...372
Powered by FlippingBook