Page 32 - Pavao Vuk-Pavlović: Misli i bilješke

194 V ulc-Pavlović, P., M isli i bilješk e, Prilozi 8 (1 — 2 ), str. 163 — 202, (1983)
pogledom na »pozvanje«? Može li se čovjek odreći svog tre­
nutnog zemskog a s druge strane i svoga »vječnog« (»trajnog«,
»bistvenog«) pozvanja? »Nečovječni« čovjek, »čovjekoliki« (»čo-
vječasti«, iznakaženi »čovjek«), »očovječni« u vrijednosnoj
»magli«! »čovječni« (upokoreni, heteronomni) i »potpuni« pro­
duhovljeni, »pobožanstveni«?? (»čovječni« — »mjesečni« i »bi-
stveni« — »sunčani« čovjek?). Očovječeni: hilični, čovječni i
psihični, bistveni »puni«: pneumatični. Psihični ne niječe hi-
ličnost, pneumatični ne niječe (poriče) ni hiličnost ni psihično
pozvanje. (Nijekanje hiličnosti, pomicanje vrijednosti hilično-
me kao posebno pitanje! Epohalna, individualna, socijalna
uvjetovanost određenih postavaka pozvanja?)
46.
Za etiku
Posljednja je riječ života — smrt.
(Tek smrt tko shvati — živi iz dubine)
a) Shvaćanje smrti. O shvaćanju života po shvaćanju smr­
ti. ..
b) život i sudbina, Udarci sudbine i potreba da se podnesu
i nose.
c) Vrednote života kao dar »sudbine«
d) O cilju života. Pozvanje! Zvanje i pozvanje
e) Pozvanje u kozmičkoj vezanosti i obveznosti
d (!) Zvanje i odgovornost. Odgovornost u smislu dužnosti
izvršavanja poziva u čitavosti života putem zvanja
e (!) Vjera u vrednote i potreba njezina
f (!) Ljubav kao vodilja prema svrsi života na osnovu nje­
na značenja kao darovateljice i podržavateljice smisla (smislo-
vitosti) poziva
Bezuvjetna sudbina: smrt
Cilj života — prevladavanje individualne smrti, konkretno
sudbine i udaraca
sredstva: ispunjenje pozvanja!
Tne: cilj — prevladavanje ćutilnostil
[ne: sredstvo — očišćenje (Plotin) J
47.
Smrt (Etika)
Ono što, čini se, filosofi nisu opazili je činjenica da je
smrt povlačenje mrtvoga iz svakog kolektiva (sveza »indivi­
dua«) i oslobođenje (otkupljenje) svake veze s moću, istodobno
je i gubitak svake moći mogućnika, individualnosti koja ima
vlast i zapovijeda.