14
ra
16
, per quae mentes hominum, fortunam
17
omnem, vi-
tam atque mortem. Denique ignorata ipsa effectus omnes
in sphaera activorum et passivorum ignoramus: qua etiam
cognita (ut causa) effectus omnes facile cognoscimus: de
quibus in Metheoris
18
et in De bona fortuna. Unde non
sine forti ratione divini Platonici atque Pythagorici
19
totam
philosophiam naturalem atque divinam solo numero spe-
culati sunt. Est enim tantae excellentiae et ambitus, quod
eminenter transcendit omnem cogitationem nostram,
totam potentiam, et lumen intellectus nostri. Quem nu-
merum, species, vel ideas id est rationes in opifice manen-
tes, specificos numeros vocavere. Dico specificos, quia
species quae hic sunt, producunt, numeros dico, nam si-
cut numerus numerum producit, velut duo quatuor et
quatuor octo, ita et rationes quae in opifice sunt, eas pro-
ducunt species, quae hic sunt in inferioribus. Et quemad-
modum numerus res ipsas definit qui enim decem vel
septem dicit, his res quot sunt definit nec amplius cogita-
tionem nostram errare sinit; ita et rationes opificis induc-
tis speciebus materiam ipsam, quae inordinate fertur de-
finiunt. Ubi enim materia speciem suscepit, non ultra
inordinate fertur. Ubi enim calidum et siccum suscepit,
ignem efficit. Ubi calidum et [a4] humidum, aërem. Et sic
in aliis speciebus discurrendum est. Sed si quis hunc mo-
dum philosophandi divi Platonis et Pythagorae
20
negare
vellet, quia sic in cognoscendis rebus non sensibus corpo-
ris, sed sola vi animae uti oportet, magis sibi praeponens
modum cognoscendi ex sensatis et non ex potentia nume-
ri, quae a materia abstracta est, cum omnis nostra cognitio
ortum habeat a sensu, negaret etiam mathematicalia ad
16
corr. ex sydera
17
corr. ex fortuuam
18
cf. Aristoteles, Meteorologica
19
corr. ex Pytagorici
20
corr. ex Pithagorae
5
15
20
30
10
25
1,2,3,4,5,6,7 9,10,11,12,13,14,15,16,17,18,...74