Page 50 - Antonius Xderich: Metaphysica

280

HrI«lć,

S., Melaphysica p. Antonii Xderich,

Prilozi

53-54

(2001), str. 231-285

Probatur secundo ratione philosophica:

Natura personata, et propria per–

sonalitate retenta, iuxta communem fere omnium theologorum consensum,

non potuit Verbo hypostatice uniri; sed hoc salvari non posset, si personalitas

creata praeter naturam singularem praeseferret aliquam entitatem positi–

vam;

ergo,

non est admittenda.

Probatur minor:

Quaevis entitas creata est in

potentia oboedientiali respeetu Dei; sed illud positivum supra naturam sin–

gularem importaret personalitas creata;

ergo,

esset in potentia oboedientiali

respeetu Dei, proptereaque posset Verbum hypostatice uniri; sed repugnat

quod sic uniatur;

ergo,

ideo est, quia personalitas creata non importat ali–

quam positivam entitatem sed tantum quid negativum, quod quidem assumi

non potest hypostatice a Verbo in quo nullum est inconveniens, sicut est in

eo, quod entitas positiva sic assumi nequiret. Sed iterum

Dicunt:

Quod ad illud positivum, quod importat formaliter personalitas,

negatio illa duplex necessario sequeretur, scilicet tam actualis quam aptitudi–

nalis dependentiae ab alieno supposito, unde adhue salvatur,quod nequeat

natura personata hypostatice uniri Verbo. Sed

Contra:

Esto ad illud positivum connaturaliter sequeretur duplex nega–

tio, negari tamen non potest, quod effeetus talium negationum, utpote se–

cundarius respectu talis positivae entitatis, passet a Deo supernaturaliter im–

pediri, ut in aliis contigit, quo secundario effeetu sic impedito necessario

fatendum est, quod natura propria adhue personalitata alieno supposito

uniri posset; in nostra autem sententia hoc fieri nequit, quia cum personalitas

creata non habeat alium effeetum nisi mere negativum, hoc est facere natu–

ram formaliter aliena supposito coniunctam, non potest natura sic uniri ser–

vata propria personalitate, siquidem negatio praedicta non potest tolli, nisi

pasita tali unione, cuius est negatio. Consequenter etc.

Objicies primo:

Persona creata est prima substantia atque ideo est unum

per se substantiale; sed hoc non ita esset, si in esse talis eonstitueretur per

eSse negativum;

ergo,

personalitas creata etc.

Respondeo: distinguo maiorem:

Est prima substantia, et unum per se pro

naturali et connotato,

concedo maiorem;

pro formali et per se significato,

nego maiorem,

et

concedo minorem; nego consequentiam.

Sed

Contra:

Personalitas est ultimum complementum naturae substantialis,

ut omnes fatentur; sed ultimum complementum naturae substantialis debet

esse quid substantiale pro formali et per se significato;

ergo,

nihil dictum.

Respondeo: distinguo maiorem.

Personalitas est inesse naturae,

nego

mažorem;

personae,

concedo majorem,

sic

minorem; nego consequentiam.

Dices:

Ergo persona, prout dicit totum coniunetum ex materiali et for–

mali, scilicet ex natura singulari et personalitate, non est unum per se, sed

per accidens; atqui communiter dicitur unum per se;

ergo,

personalitas etc.