Page 54 - Antonius Xderich: Metaphysica

284

Hrkać,

S., Metaphysica p. Antonii Xderich, Prilozi

53-54

(2001), str. 231-285

de ipso scilicet esse communicatam se unitam Verbo; siquidem pro illo priori

non intelligitur sic unita ut supponituf, non tamen conveniebat ei positive

talis negatio (quod est necessario requisitum ad rationem personalitatis crea–

tae) quia negatio, rigorose loquendo, non verificatur in esse positive in priori

tantum naturae, sed in prioritate temporis et hoc modo negatio communica–

tionis non verificabatur de natura sumpta, eo quod in illo instanti reali fuerit

vere unita Verbo. Consequenter non habuit propriam personalitatem pri–

usquam assumeretur. Hoc illustrare potest ex dictis de mutatione substanti–

ali.

Objicies nona:

Sequitur ex conclusione quod humanitas unita Verbo non

fuerit unum per se cum illo; sed hoc non;

ergo,

nec illud etc.

Probatur maior:

Quia ex duobus entibus in actu omnino completis et per–

feetis, cuiusrnodi est Verbum et

humanitas,

nequit fieri unum per se; ergo,

fatendum est quod tali humanitati deficiat aliquid positivum pertinens ad il–

lius substantiale complementum etc.

Respondeo primo,

quod hoc argumentum debeant etiam solvere adver–

sarii, quia in bona philosophia non minus repugnat ex duobus entibus sub–

stantialiter completis fieri unum per se ac ex uno completo, et alio incom–

pleto. Unde et humanitas secundum ipsos esset substantialiter incompleta;

Verbum tamen fuit substantialiter completum; proinde, non potuisset cum

illa unum per se constituere.

Respondeo secundo:

concedo sequellam et nego minorem. Non enim est

aliquid inconveniens ex Verbo, et humanitate ab ipso assumpta non fieri

unum per se unitate compositionis tanquam ex per se actu et per se potentia,

eo modo quo in argumenta videtur intendi; nec enim Verbum nec humanitas

possunt habere rationem partis essentialis, ut pate!. Compositio itaque facta

ex Verbo et humanitate est mirabilis et ineffabilis. Dicitur enim 'unum fieri

per se ex Verbo et humanitate assumpta' non in natura sed suppositaliter seu

in persona scilicet per actualem dependentiam naturae humanae ad Verbum

in ratione suppositi; sic modus unionis seu compositionis est supernaturalis

et ineffabilis; et cum dicitur 'ex duobus entibus in actu non posse fieri unum

per se', hoc quidem verum est in unitate naturae, non autem suppositi seu

personae et hoc genere unitatis Verbum et natura assumpta sunt unum per

se, non autem primo modo, adeoque etc.

Quaeres:

Utrum personalitas creata importet pro formali plures negationes

communicationis vel unam

tantum

?

Respondeo:

Incommunicabilitas 'ut quod' non est de ratione formali per–

sonae sed tantum praesuppositione se habet ad illam. Ratio est, quia talis in–

comrnunicabilitas convenit naturae singulari prout singularis est;

ergo,

talis

incommunicabi1itas etc.