regulae monet; vel cum praedicato tantum, quod poste
riore parte regulae declaratur.
In quibus modis f it conclusio iuxta hanc regulam?
Iuxta priorem partem regulae conclusiones fiunt in
Celarent et Cesare, et horum subalternis erio et es-
tino.
Iuxta posteriorem partem in Camestres secundae
figurae et Baroco, quia particularis sub universali com
prehenditur.
Quae est quarta regula?
Ad concludendam particularem negativam deligen
dum est eiusmodi, quod sit antecedens subiecti et
6t\X6
-
T p io v ,
alienum, praedicati: ut si probandum sit,
quosdam
morbos non curabiles esse
, argumentum erit
apoplexia
,
quod est antecedens, quoniam species morbi et repug
nans praedicati. Frgo talis fiat ratiocinatio:
nulla apoplexia fortis est curabilis;
omnis apoplexia est morbus;
ergo,
quidam morbus non est curabilis.
Atque ita explicata est ratio investigandi et eligendi
medii ad quodvis genus quaestionis concludendi idonei.
Ubi illud animadversione dignum, quod in quaestio
nibus affirmativis antecedentiumet consequentium usus
deposcatur, in negativis repugnantium praecipue.
Nihilne habes amplius?
Nihil. Nisi cognoscere velis ea quae hac de re certis
quibusdamvocabulis adhunc usumconfictis tradiderunt
scholastici seu sophistae recentiores.
Quae sunt illa vocabula?
*
corr. ex:
Caesare
91
f