Uvod
XXXI
Neposredna recepcija, utjecaj, određena je time da ono što
(koga) se recipira i onoga tko recipira povezuje zajednički pro-
blem i zajednički povijesnofilozofijski horizont. U tom je slučaju
filozofijski problem onog učenja koje je predmet recepcije na ne-
promijenjen način aktualan i za onoga tko recipira to filozofsko
učenje. U takvoj situaciji identiteta filozofijskog pitanja recepcija
se iskazuje kao slaganje s mišljenjem ili pak neslaganje i kritika.
Naknadnu (ili odloženu) recepciju, međutim, ne određuje
ovaj identitet filozofijskog problema i horizonta, nego je za nju
karakterističan upravo odmak od filozofijskog horizonta onoga
što se recipira. Takva se recepcija ne mora iskazati kao slaganje
ili neslaganje, nego kao
interpretacija
uloge i mjesta koje recipira-
no filozofsko učenje i filozof imaju u povijesnom razvoju ideja.
Peripatetičke rasprave
Frane Petrića bile su recipirane i na je-
dan i na drugi način, no na ovom će mjestu biti riječ samo o po-
vijesnofilozofijskoj recepciji
Peripatetičkih rasprava
.
O
Peripatetičkim raspravama
od samih početaka povijesnofi-
lozofijskog istraživanja Petrićeve filozofije piše se s mnogo odo-
bravanja kao o jednom od dva glavna Petrićeva djela. Tako npr.
godine 1950. Luigi Firpo piše: »(…) le Discussiones peripateticae
di Francesco Patrizi da Cherso edite in testo parzialmente a Ve-
nezia nel 1571. ed in testo definitivo a Basilea dieci anni dopo, re-
presentano nella tarda Rinascenza italiana l’ unica bataglia vinta
dai banditori della nuova filosofia contro il convenzionale aris-
totelismo delle scuole (…)«
5
Unatoč toj visokoj (ali neobrazlo-
ženoj) ocjeni godine 1999. kad Elisabeth von Erdmann-Pandžić
u Quellen und Beiträge zur kroatischen Kulturgeschichte objav-
ljuje smanjeni reprint
Discussiones peripateticae
u predgovoru ona
piše: »Während allerdings sein Hauptwerk
Nova de universis phi-
losophia
(Ferrara 1591) aufmerksam rezipiert wurde, blieben die
Discussiones peripateticae
in der neueren Forschung weitgehend
unbeachtet und unberücksigtigt (…)« i tumači to tvrdnjom da
današnje biblioteke rijetko posjeduju primjerak
Peripatetičkih ras-
5
Luigi Firpo, »La condanna di Francesco Patrizi«,
Rivista di filosofia
,
vol. XLI – 1950, str. 159.
