DISCUSSIONUM PERIPATETICARUM T. III, L. I
8
10
5
virorum quidem ullus in musica praestantissimorum, non modo
non superat, sed nec adaequat. Cum ad hendecachordum canis,
cum acutam gravemque eodem utramque tempore, alteram ad
lyram pulsas, alteram cantas, Gratiae te omnes ornant, circun-
stant stupescuntque. Quas utinam possem ita exprimere, ut, qui
haec legeret, te audire putaret.
Sed dii boni, quae eloquentia? Quae argutiae? Qui sales?
Quae iucunditas in conversando? Quae humanitas? Quae urba-
nitas? Longe merito iudiciosissimus Benedictus Manzolius civis
tuus et Episcopus Regiensis te non solum patri tuo Camillo viro
eloquentissimo, sed etiam avo tuo, viro usquequaque magno
Francisco Mario Molziae audet praeferre. His tot tantisque inge-
nii ornamentis comites sese addiderunt [290] nobilitas generis,
pulchritudo eximia, mores animi insignes: pudicitia singularis,
elegantes ac docti viri quique non cives tantum tui, sed quotquot
Italia, quotquot Europa protulit, Mutinam visunt, ut te Mutinae
visant, ut mirentur, ut colant, cerebrum Iovis pene supremi al-
teram Minervam. Quanti te serenissimus Alphonsus Atestinus
II. princeps noster? Quanti te Principes mulieres Lucretia atque
Leonora, sorores eius, faciunt? Quanti Ferraria? Quanti Italia?
Quanti Roma? Et in Roma una universus Christianorum orbis?
Sed proh dolor, postquam maritus tuus Paulus Porrinus,
virorum optimus ad superos migravit, Musas omnes ac Gratias
luctu ac tenebris obduxisti. Artemisiam alteram te factam dole-
mus. Fuit quidem ille tibi maritus incomparabilis. Sed et tu uxor
illi incomparabilis et admiranda. Da locum prudentiae ac fortitu-
dini tuae, da finem lachrymis. Hilari vultu atque animo tertium
hunc discussionum mearum tomum quem gratitudinis tuorum
in me meritorum ergo tibi do, dono ac dico, accipe. Ostendent
tibi, quibus in rebus Aristoteles, vir pene summus voluerit a
praeceptore Platone atque a vetustioribus philosophis praecipue
discordare. Idque quam aequo, quamque iniquo iure fecerit, in-
telliges. Si quid inde aut fructus, aut oblectationis coeperis, mi-
rum in modum me iuveris.
15
20
30
25