Christophor Stay: De poesi didascalica dialogus - page 21

atque nomina? Aut quo pacto concepta; illa; atque inclu­
sae animis formae erumperent, nisi cogitationibus nosiris hae
vocum tanaium imagines resonarent? Atque ex hoc fon­
te sane effluxit illa verborum cum rebus similitudo, &
illa propria poetarum hujus etiam imitationis exprimen­
dae facultas: lsinc gravibus sonis ingentia, levia remissis,
blanda suavibus, trillia miserabilibus referunt, & quotquot
animorum motus funt, totidem ipsis vocum mutationes,
tamquam ad vanandum colores occurrunt, fefeque offe­
runt . Cum in hoc tam multiplici Verborum appa­
ratu illusiriora atque ad res indicandas aptiora quaeque
seligunt, quid mirum , si uno verbo interdum magnope­
re nos impellunt? & quemadmodum ex unius lineae du­
ctu illud inter Apellem et Protogenem fummi artificii
certamen extitit, sic in uno vocabulo excellentium poeta­
rum ingenia saepe cernimus. Jam vero cum varie verba
component, interque fe jungent, conformabunt, transfe­
rent , quantus rebus ipsis ornatus, quantus ex hac siructura
& collocatione vocum orationi splendor adveniet ? KjusJein
sententiae species alio verborum sive delectudive ordine,quam
erit praeclarior?Sed his omnibus cum fefe adjupgec nu- '
merorum concentus, atque harmoniae vis , et omnes has
& cogitandi et dicendi virtutes colligabit, ac vinciet,
tum vero orietur illa concinnitas et suavitas carminis,
quae poetarum laudes perficit una maxime, atque absol­
vit • Haec est, quae inusitato ardore commovet animos,
et quocumque incubuerit, facile pertrahit, quae incredi­
bili jucunditate perfundit, quae plaufus, quae clamores
efficit. Tunc ego paulum subridens, ain vero/inquam ,
an vos ex praeftajitiore quaque arte subsidia ad poetas or­
nandos colligetis ? Neque enim fatis habuisiis in formis
conficiendis picturae imagines ac simulacra illis impertiri,
nisi nunc musices concentus, ac sonos etiam tribuatis ?
Ouid ni vero, inquit A. , tribuamus, et cognatam il­
lam humanis auribus atque animis harmoniae rationem il­
lis potissimum adjudicemus ? Si inanes vocum flexiones,
et nihil significantes tibiae soni in nobis tam varios tam-
que jucundos motus excitant, quam validius animis
illius harmoniae vis dominabitur, quae fonos verbis,
mi
)( XIX )(
1...,11,12,13,14,15,16,17,18,19,20 22,23,24,25,26,27,28,29,30,31,...33
Powered by FlippingBook