inifcue aditum ad fuos verfus linunt, fed prxflantiorum
tantummodo luffiragia pollui anc, quis hoc in illis jure re
prehendat ? Cum Socraticis olim laudi fuerit-, quod iis
tantummodo fcribei\nt, qui effient & philofophia & po
litioribus litteris exculti, cur non idem confilium in his
artium docendarum poetis erit xque commendandum ? Si
cos fibi judices ieligent, qui do&rinas cum humanitate
conjunxerint, reliquos vero quafi non latis mularum ritu
initiatos rejicient, quis non auditorum paucitatem eo-
rufndem dignitate probe compenfatam exiftimtt? Si qux
quis feriberet, probare optimis poflet, quid Jam pluri
morum fententas queereret ? Mularum enim cultus, ii de
mum funt maximi, qui & dodtrinis ipfis lucem ac fplen-
dorem afferunt, & prxlhntiora ingenia perficiunt, ac iU
lullriore loco ftatuunt. Hic ego , vos vero , inquam ,
egregie Didafcalicorum rationes defenditis, & quibus in
rebus verebar , ut mihi non fatis eorum caufani probare
tis , ibidem valere eos plurimum perfuadetis . jun enim
fateri cogitis fingularcm ineffie poffc in eorumdem ver-
fibus prafilantiam , & qux cum ipfis epicis facile poflic
contendere. Tum B. fed ne plus aequo Didafcalicis, in
quit, videamur tribue.-c, ad iliam normam, fi placet ,
rem perpendamus, qua una fere in exteris artibus celti-
mandis utimur; nimirum* quo quaque acriorem animi
vim atque ingenii acicm poftulanc, eaedem ut majore etiam
in laude fint. Quem enim alium modum in judicio de
artibus ferendo adhibemus, cum pra: hac ingenii exilti-
mationc nullam interdum ne utilitatis quidem ipfius , ac
vita:' neceffiitatis, qux c&tcroquin tunquain finis artibus
eft propofitus i rationem habeamus? Quis enim figna ac-*
piduras egregie laboratas, ob eam utilitatis inopiam mi-:j
nus magnlfacict? Aut p fetarum laoores ob folam dicenr.
di excellentiam, non philoTophor-m, ac mathematico^
rum etiam inventis conferat, cum utraque parem animi.l
folertiam m didimili genere prafieterant. Si adhahe igi-.
tur legem Didafcalicorum conatus exigemus . fac»le, o.pi^l
nor, ceteris cofdem proferemus, qui in hac inIeniisij6ii*
tentione duas habent excellendi partes* duplicemqe /com
mendationis caulam , alteram a dicendi laude, , alteram
a rerum prahlantia dedu&am. Ac de dicendi quidem lau-
