)( X )(
norma receffrlfet, & nudis vcrfibus philofophiam efTbt
pcrfecutus, a poetarum civitate excludendum lanxit. Quid
quod idem germanam imitandi rationem illam effcftutuir,
cum poetas cos ipfos, de quibus agunt, loquentes indu
cunt. Si ab hac alieni perfbnsc ac fermonis fimulationc
quidpiam recefferint, refque gOllas per fc ipfi narrandas
liifceperint, narratores tum effe, non imitatores, ncc poe
tas appellandos pronunciat. (filare quid Didafcalicis fi
et? C^uid ex e<^poetarum artificio reliquum illis erit? cum
non modo in nulla adtionum imitatione versentur, fed
ipfa etiam hujus imitationis quoquo modo fimuiandar fn-
ftrumenta fabulas illis auferamus. Tum A. me etiam , in
quit, vehementer moveret, ac frangeret Ariltoielis aucto
ritas, quem poetices conditorem jure nuncupas, & quem
seque aliarum complurium dodlrinaruin artificem appella
re poffumus , cuni tot dilcipiinas anted. difperfas ac
diffolutas fumtna ingenii folertift primus confirinxerit, in
artemque redegerit- Sed quo magis praeclara atque egre
gia omnia de hoc artium moderatore fentio , eo difficilius
mihi in animum pofilun inducere hac illum mente fuiiTe ,
ut poetarum ftudia ullis brevioribus fpatiis , qUam natu
ra; ipfius amplitudine circumfcribcret. Nam fi ex hac
rerum univerfitate exclulos ad humanarum adtionum imU
tationem quafi in exiguum gyrum compulit, & fi ad il
las , quas commcmoralti, imitandi leges eorum pradhn-
tiam adtimarc oportebit, jam Homerum ipfum , quem alio-
quin exteris omnibus prxtulit, poft mimorum etiam, at
que Atellanarum fcriptbrcs ponamus, ncceffe erit. Nimi
rum poetam tum illum dumtaxat appellabimus , cum alios
loquentes inducit: illam autem ejus poematis partem lon
ge majorem atque ampliorem , in qua nullo alieno indica
to fermone ex fe ipfe nobis deorum atque hominum fa*
d a , mores, ingenia mirifice exprimit, credo, repudia -
bimus, nec proinde imitatorem nec poetam ibidem il
lum elTe cenfebimus? Tum B. fed fortaffie , inquit, Ari-
(toteles non tam poetas, quam genera ipfa poematum ex*
quirens, interque fe comparans illud intuebatur, quanam
in re potiffimum vim naturamque carminis poneret. Qux
fi in hoc iita cft maxime, ut nos xqtie moveat, ac
fi
ocu*
