ficantibuS,communi,etvsitato modo loquend i,metho-
do,quam ipsa natura scientig exigit,de qua agit videtur
philosophari. Max im i vero in hoc septimo Metaphysi-
c x
Libro,in quo de substantia generabili, & corrupti
bili,& de principijs eius,& caussis accurate disceptat,
ideo vt & argute, & modeste notet sui temporis philo-
sophantes,vtque suas philosophia egregiam institutio
nem commendet; prasertim vero huius capitis, in quo
de substantia quod quid erat effe quam diligentissime
inquirit, & instituit. In cuius quidem institutione to ta
ratio refte in ho c genere philosophiae philosophandi
consistit. Opor te t igitur,inquit, considerare quomo
do de quocunq; dicere dece t , non tamen magis quam
quomodo se h a b e a t . Hic terminus ( quod quid erat
effe) significat vnumquodque,quod secundum se dici
tur. Quare non significat passionem, nec accidens ab
solute,sed iiibstantiam,ipfiq; substantia singulari inest.
Ideo dicitur,quod quid. Dicirur effe. Qu ia est species
a materia separata. Dicitur.erat,non autem, eft,vt ve
rum dicat. Quon iam species in materia exiit ens est se
parabilis ita vt post separationem eadem fit,qug in ma
ceria erat. Ideo dicitur, erat, vt verum, inquam,dicat,
non autem dicitur,est,quia salsum diceret,quatenus ab
scissa manus non dicitur vere,manus. Q u o d fi quis di
ceret,hoc erat manus,verum diceret,quia re uera tunc
erat manus,cum eratviua. De quibuspartim supra di-
dum est, partim vero in processu huius Libri suis locis
dicetur. Iam vero quia hic terminus eit,vt dixi,bafis,&
fundamentumrationisphilosophhe Aristotelis,a nemi
ne philosophandum adhuc pro tali habitus,sed primo
fortasse afpeftu peregrinus, & incognitus vifus; ideo
mirandum non elt; fi hoc in locoprepoftere de illo ege
rim»
I N L I B . VI I . C A R V.
37
