3o
A R I S T . M E T A P H .
quit,confiderandum eft. Poftea quanam ratione cognl
tio huiufmodi substantias quaerenda fit,docetinquiens.
Prodeft etenim transcendere ad notius, ita nanq; disci
plina fit omnibus; ideft,prodeftper minus nota naturae
transcendere ad magis nota. Vnaqueq; scientia secun
dum suam naturam habet sua propria prima principia,
et suas caussas, ex quibus prout eft sua natura demon-
ftrat,et scientiam efficit. Quae quidem prima principia
vniuscuiusq; scientia in tali genere sunt maxime vniuer
salia,& tuc in natura talis scientiae scire putamus vnum-
quodq;, cum haec principia cognofcimus.Quae quidem
cognitio dicitur, et simpliciter cognitio, & naturae co-
gn it io ; ideft,natur£e talis scientiae cogn i t io . Et hgc c o
gnitio eft cognitio prior quoad naturam 5 ideft, quoad
natutam scientiae,eteftdiftin(fta cognitio quatenus suis
cauffis,fuoq; ordine conftat . Eth^c cognitio se habet
ex opposito ad illam cognitionem,qug nobis eftprior,
& nobis no t ior ,& sensui propinquior,quae & confusa
e f t , quatenus indiftin&a , & vniuersalis,eft quatenus
quoddam totum vniuerfale eft, quod multa, vt partes
complectatur. Haec confusa cognitio se habet ad di-
ftin&amfficut se habent nomina ad definitiones. N o
men multa indiftindta fignificat,quae continet; defini
tio vero in partes,& in suo ordine distinguit. Ideo pue
ri omnes horainesvocant primo patres; deindevnurn-
quemq; propria differentia distinguunt in partes. Ex
quibus clarum eft vnum,et eundem hominem,vt Socra
tem in vna consideratione esse quid vniuerfale, in alia
vero consideratione effe quid singulare. Id quod nul
lum eft inconueniens, cum fit ad diuerfa relatum : sin
gulare eft,quitenus pars hominis vniuersalis ;Vniuerfa-
lis vero,quacenus eft quoddam totum ex anima & cor
pore.
