tAtes
posse-tantum propositionum particularium ope , quae
sdlicet sunt de bono , et malo particulari, aut specifico; mi
nime vero propositionibus generalibus , vel indefinitis , quae
nimirum sint.de bono , e r malo in-genere,-constanter asse
rimus.
X X X I .
Quemadmodum enim propositiones indefinitae
objecta , ideoque bona , aut mala in genere significare , et
exprimere quidem possunt , non tamen in specie ( ex prop.
X X V I . primae partis ) ; ita neque ullam moralitarem pro
prie innuere valenc , - contra ac .nonnulli falso sibi persua
sere .
X -XXH .' Vera igitur-principia-moralia , seu regulae mo
rum esse nequeunt , nisi propositiones, quae 'determinant bo-
'num in specie sequendum, malum in specie fugiendum, qui-
•busqtie i specifice distinguatur bonum sequendum a non se
quendo , malumque fugiendum a non fugiendo.
X X X I I I .
Quum enim bonum in genere sit id , quod
placet , quod displices vero malum ; -quumque non omne
id , quod placet sic sequendum, neque fugiendum omne i d ,,
■quod displicet ; patet non omne bonum esse,sequendum ,
-non omne malum esse fugiendum.
X X X I V , Cum itaque hae duae ■propositiones bonum est
umandum, malum est fugiendum sint propositiones indefini
tae , ac de bono , et malo in genere, non autem in specie-.;
•ideoque non distinguant bonum amandum a non amando ,
-nec malum, fugiendum a non fugiendo
;
sua sponte fiuic ,
•easdem
neque raoralitatem ullam innuere , , neque principia
.-moralia
esse possc .
