nouam
irifionelncirculationis, nihileft:•
Xrrifio
certe nos
r a t i o .
Quod proponitis examinaturos, an opinio de circulati
cum fidei candore confiftat j non eft» quod
d
vobis difcair
vti dicam dcfenfionislibro vltimo,
C A P V T I X.
Offendentium
R e f p o n f i o n e s a d argumentar
MWK69.
/ \
T videamus, quibus rationibus ex Ariftotele-probet his
, ( 1 ,
hoc
fuum
probUm
a
.
j3 . Dc-
Omnem formam substantialem esse separabilem, esse mc
fensio. profcJcma
:
falsum veftmm e f t . Tam fa*pe fallitis Ic&orcir
tt»poflu» r
1
*
m .
lerenciomea.
OfFcnsio
rimoprobaequia
Ariftotels
5,
met» 1
5.
aitformam fidaftan
lem
effefeparabilem ef
7.
met. S. ef 12 .idem h a b e t J
bns ere
lociscolligit hoc abAriftponi difirmen inter formam
ftaneidem
,
&
acodentalcm
:
quod
est
,
huc non
.
fcn!|?o°C"
Confirmat hoc
in
t .
ratione
7.
met.
4.
j . 3.
Quando conclusio eft sa i fa , necessario ,ve i aliqua propos
eft falsa, vel forma syllogismi eft fa l lax . Sed argumenta ,c
bus probatur vniucrsalisaflirmat iua,
omnis forma
feparabilis
, funt pro conclusione fa lsa ; ficuci etiam3
f
bant
nu/Umejfefe parabilem
, sunt pro conclusione falsa . S.
go argumenta pro parte falsa soluantur, nihiimea refert,
mo fi retftc* soluantur gratum fuer it .
Quia tamen Oftenforcsantea gesserunt peifonam arguen
et: ego respondentis, non ad sensummeum 5 fed ad position
Peripateticetradtatam cap. 2.. Vcftigat.
6.
atej; haftenus pai
Offensores nihil arguendo fecisse ex Anftotekinihil ex se .
I
cet,quando mutant personam» & accipiunt onus Icspcndcm
mutare etiam personam meam in personam arguentis» vt ap
reata meis Offensoribus nec fallacia aigumemafolui posic.
Primo igitur obseruo A d vesfarios nolujsit cliarc Arifion
504
Libe
