Nono , In textu duo prtrdican negantur: in conclusione Do»
Ttminifitmor;
ia ratione';;
/hi/
intellig
Intdiigcre eft obic<
5
torum
praeteriti, pr«rfcntiSj fututi; reminisci tantum p ro ten to rum »
Arguit Aristoteles a negadonegenens ad negationem spec ie i
,
vel quasi speciei. A negationeaefus in principio quo ad nega
tionem aetus in principio quod; intelligcrecst ipsius intellectus,
reminisci eft corius hominis. Vos hanc rationem Ariftotelis non
considerastis.
s
i O. Cum in causa qtiarfiri
io in td lc& u s , impassibilis 5 et
paffiuus a fferan tu r : paHuius. supponitur abesse, vt pote corru
ptus : impassibilis non supponitur abesse, sed probatur non age
re . A mortuo autem vcerque iotelle&us abeft > igitur dc ho*
mine mortuo exponere dissonat *
i i . Ex r . Pofter.
3 9
- P rsuScogno ilit iirqudd ,u ;:indequ e
ritur propter quid . Ariftoceles
>
et auditores viui cognosce-
bant de se hanc
nodrem u iflw ttr
de
prarCcritts cognitis ab in»
tciierciu aeterne io nobis exi (lente,• et l ute quaerebant propter
quid . Dcccg iio fccnd is poft
caoi
suam, nullam e
tia n habeban t, ergo u;a!e dkxeLinrur propter quid .
i i . P o ftu lo , aflconcluSor.em
f»e*
de homine
mortuo, an dc intellectu separato ab homine mostuo sntclii-
ga t is-
5
i dc mortuo, ineptum qua:licum eft >nemo enim ncTcir,quod
mortui iu n exercen: opera vica*>nemo ignorat, id , quod non
eft >non pGre agere «
1 3 . Item io nuai.re Aristoteles pede pIincipium, proce
dens cx ignotioribus
.
Notior eft ifta conclusio
,
homo
mortuus
non
reminfintr,
quam
propos it io
Ifta
nihil
intcll git
fine
psfliuo
. E cqu am i i ! a ,
in homine efl
in**
p .\flilih s
,
cT
pap tuus
corruptibilis.
S :
deintciJe&useparato sit conclusio, falsificatis conclusio
nem; iumsuperius ad num. 49. contenditis, species , habitu*>
et aetus m td iigendi, ac reminiscendi esse in separato irnelketu*
14 . Falsincatis textum, si per
vos
iiltfclleCtus separatus nihil
inteliigat fine paffiuo riamenini ericotiofuS inteternum. Quod
mortalitatis
YOiuoti
X
n a A
I
Tn .
