4
/H
S U P P L E M*
E
N' T
’■.!
locis
A , B ,
daturarcus circuli Terra maximi
A B
, adeoque angulus
A C E,
quemis metitur , & proinde anguli
C A B , C B A
dimidii iplius complemen
ti ad duosictlos . Si prior cumC /
7
/"aufciacur a 4 reflis >
U
pol erior a
CB/]
relinquunturanjjuli
B A f , A B f ,
cx quibus , & dillaruia
A B
eruitur
At
",
adeoque datis jam
C A
,
A f, Si
angulo C
'A f
, datur
C f
, quaablata a radiu
CA,
habetur altitudo phccuoineni fuprafuperficiem Terrx .
470 Pono hac methodo applicata pluribus obfervationibus , invenit
Manamus feci a eap.j elevatione» leucarum Gallicarum ( quarum 15 conti
nenturin gradu circuli maximi, & proinde continent fatis proxime milliatia
Gallica fingulx 1 — }
liO
, & J 5 0 J ego autem methodo haud multumabfl-
mili inveni elevationem adhuc etiam majorem in mea difl\rtatione dc Auro
ra Boreali , in qua , & iu adnotationibus ad carmen P Noceti de hoc argu
mento exhibui conftrufrionem geometricam facilem prohlematis alterius 1
quod Maycrus propofuit , & peralgebram folvit , inveftiganda: cjufii.odi ele
vationis ex aliis datis , obfervata nimirum fola amplitudine horizontali ar
cus lucidi, & ejus elevatione maxima in medio , & ollcndi , quo paSo eo
dem uti liceat definito loco , cui rcfpondctejus circuli centrum j ac ean
demmethodum extendi etiam ad cafum, quo (ibfcrvctur amplitudo arcus lu
cidi in aliquo plano ad horizontem inclinato , qui prodit in
The'iLus cx
uni, Phil
P. Luna rdi cd itis anno 1 7 5 5 > ut itidcin in ipiis meis differ latio
niItus propofuiplura pricepta , qua: fi ferventur in obfervandis Auroris liorci-
lilnis , multo tutius, & cxadtius caium altitudodefiniripodic.
471 Sccl hifcc omnibushic omiffis , concludemus argumentum contra om.
nes fententias expolitas in adnotationc ad verf. I J9S : nimirum nullam ca
rumveram effe polle , cum ejusfedem conftituat in atmofph.era tcrreflri re-
fiedtente radios , qui cft adeo humilis , dumAurora: fiorcalis fedes cft c coii,
trario ita elevata . Sunt contra carum lingulas & alia argumenta , ut contra
eam , qua: repetit
1
ioc pheenomenum a radiis Solis incidentibus in nives po
lo proximas , tum inde innubes, & indeiterum in nives, atque ita porro,
valet plurimum ingens nurnerus ejufmodircliexionum, qui requireretur Sole
ufquc adeo depreffo per hyemem fub horizonte verfusmediam no£Um,& nubi
bus ita parum elevatis fupra fupcrficicm Terra:, fed ha:c & alia inulta huC
pertinentia omittenda necclfario funt ob limites nimis arfios, uti diximus,hi-
fee fttp lemcntis conftitutos *
47 i
Mairaiiiana caufa , quam Noftcr ampleflitur ,
4
veratri ipfe etiarrt
effeccnfeo, repetita ab atmofphira folari dcci[leme
v e rfu s
Terram exponi
tur in adn. ad verf. 1595 : videndum hic, quantum extendi debeat atmofph.e
ra folaris illa , qtiaj continet materiam lumini refledtendo parem , ut in Ter
ram poliit decidcrc . Si fpedlcntttr fola: bina: gravitates, limes, in quo gra
vitas in Terram incipiat ede major gravitate in Solem, (ic facile invenitur.
Sit diftantia midia Solis a Terra ^ D , diftantia Luna: a centro communi
pravitatis Terra’ , & Lunx Z Z d > tempusperiodicum Solis
T , Terre
Zn: / , diftantia limitis quxfiti a Terra —
x i
vis Terra: in
S o le m
(it
ZZ
it.
D
d
‘lu r r
Erit ( num.
j6
5 tom.i ) ut ——ad — , ita
U
ad vim L u m in Terram ------------- .
1 r
ic
—
p u
Eft autem uc (
D
'
x)"1 -zd D 1
it» vis Terra;
il
ad vim in Solem in c« linmc»
eju*