320
S U P P L E M E N T U M
ducitur .1 ccntro Solis ad centrum Lunae debet effe pcrpcndiciilarlj.plano
circuli terminantis illuminationem »alTiimpta figura Lunx pro fphxrica ,
Si
in
co planodebet jaccrc Terra» ut is terminus appareat rcftilincus. QuodIi igi-
rur determinetur angulus
L T S
, quem elTieiunt redx tendentes ad Solem » &
Xlinam , habebitur in triangulo rc&an“ ulo ratio diftantix
T L
ad
TS
, 111i cft
cofinus ejus anguli
L T S
ad rudium» & data diftantia
T L
Lunx a Terra , ob­
tinebitur diftantia
T S
Solis a Terra . Angulum autem
L T S
definiebant a dif­
ferentia temporis inter Lunam dichotomam »
di
quadraturam Lunx > in qui
Luna appellit ad rc&am T6) pcrpcndicularcm
T S ,
eruendo angulum
6
J
7
L
cx mor-v; Lunx debito illj exiguo tempori , qui morus cx tabulis fatis pro*
xime eruitur pio exiguo illo tempore > qui anguluscft complementum a.n-
£uli
L T S
.
7«; Ha tamen methodus fallax eflfc debuit ex ipfo tempore quadraturi eru­
to per tabulas , qux proLunx motibus fatis accuratx potilliimim extra fyzy-
gfiw ferodemum fune Kabicae , & ne nunc quidem habentur penitusaccura»
ix •
Ei maio mederi licet determinando quadraturam per ipfam obfervatio*
nem loci Lunx comparati cum Fixis» fed maxima difficultas fupercft inde-*
finiendo momento d.chotomix potilfimum idcirco , quodLunx fcabritics un-
ilantem exhibet illuminationis limitem • Tempus autem inter dichotomiam ,
<&quadraturam cft exiguum » quodnimirum Riciolius <;cnfuit unius circiter
horx » unde angulus
§)T L
, qui xquatur angulo *S’ ,
Si
cujus errori elt pro­
xime proportionalis error dillantix * prodic circiter dimidii gradus. Porro
longe ultra femihoiam incertum elt tempus dichotomix > quod Riciolii quo-
que tempore plurcs fuhodorarunc vix a tempore quad»aturx difeerni polle >
& patet cx ipfi» errore Riciolii tantam in eo adhibentis induflriam j nam eo­
rumtemporum diferimen triplo minus deprehenditur cx ca diftantia Solis,
(juam nunc habemus longe accuratioribus methodis definitam per paralla­
xcs • Adhuc tamen ei methodo debemus Solem primo elatum longe ultra ni*
mis humilem fedem ipfi attributam ab ipfis Afironomi* Rcftauratoribus aiuc
hxc duo Occula , &: patet , quo pa&o a Luna gradus ad Solem fit fadlus, quod
hic Nollcr cxprcfti ,
8o ln cadcm adnotationc ad verfum ioo innuimus cum Noftro a Sole ad
exter?.cxlcftia corpora progrelfum patuiffe 5 id quidem nunc poft tclefcopia
inventa pluribus modis utcumque etiam immediate prxftari poteft potiliimum
pro Jove , & Saturno pereorum fatcUitcs >pro Venere , & Mercurio , & ve­
ro etiam pio Marte per eorum phafes .
S
81 Sit in fig,b Sol io
, Terra in
7
", Plancta in
P
» & notetur, ope ho*
rologii tempus, quodfajcilcs impendit a media cclipfi in
A
ad conjunctio­
nem fuperiorem cum Plancta io
B
, qux parum ab ea dillat, vcl viccvcrfa ,
& tempus integrx revolutionis fynodicx a conjun&ione prxcedcnti ad fe-
quentem • Ex iis deducetur angulus
A P B ,
habito motu fatellitispro xqua­
bili i adeoque angulus
T ? S
, namreda
SP
producta pergit ad mediam um­
bram in
A
• Obfcrvato igitur angulo ad
T
, qui obtineri poteft definiendo
per obfervationem immediatam loco Plancti >
Si
computato loco Solis , ha­
bentur omnes anguli in triangulo
T SP
> adeoque ratio diftantix
S
TSolis a
Terra ad diftaniiam
SP
Plancta? a Sole , vcl
T P
diftantiam a Icrra •
9
#2
Pro
determinatione per phafes >Ht in
Sol
in
S
» ferra in
T
,
1...,328,329,330,331,332,333,334,335,336,337 339,340,341,342,343,344,345,346,347,348,...530