mate,titi in se ipsa est,posfit intelligi. Xtemq; adimere
studiosis infinitum laborem,quo torquentur. Praeser-
tim vero praster alia multa,in vanis questionibus vni-
uersalium separatorum,in tuitione diuersorum pere-
griiiorum dogmatum,et in excogitatione nouorum ter
minorum, quibus htiiusmodi dogmata fulciuntur; ne
dum quis vnum scopulum euadere conatur, in alium
imp ingat. Quare textum Aristotelis suis inter se diffi
dentibus subtilitatibus nequeunt vnquam reddere con
cordem . Ego vero hunc laborem studui commutare
in iucundisfimam contemplationem Philosophia* Ari-
ftotelis,illam ab ipfo scriptam,qui elt singularismetho
di magilter, verbis, quibus communis est ufus loquen
di,ita,ut meo iudicio ynusquisque,qui vel mediocri in-
genij acuminedit preditus ad illam intelligendam po s
sit elTe idoneus, et ad eam percipiendam. Quamob-
rem quoniam vellem quam primum h e c mea ad ma
nus quorumcimique in Schola Aristotelis dodtifiimo-
rum peruenirent; ideo Expositionem meam in Librum
Duodecimum perillustri Romano Co lleg io Societatis
Iefu dedicairi; hanc vero in hunc Septimum Librum,
qui postDuodedmum pro sua dignitate in Philosophia
Aristotelis omnium Librorum est primus, cui potius,
quam ture prostantia? dediearem,nuHus occurrit. Pri
mum propter singulare animi tui iudicium,de quo quid
prre alijs,quos mihi contigit, vt alloquerer,sentirem,in
ipso meo Venetijs diseeflii te per litteras certiorem se-
ci 3quidue de ipso in dies magis sentiam,testenturprg-
fentia. Deinde quoniam hac ftatim exhibebuntur, et
ad tuos familiares quam doetiffimos, vbicunque de
gant gentium, transmittentur. Postremo quia autho-
r itate , quod maximum est omn ium , tui singularis iu-
