164
Tempus
210  Deum mundanum, aeternum, infinitum.
Iuvenem, et senem.
Et fontanum aliud,
27
quod empyreum mun-
dum ducit.
Anima, corpus, homo
Oportet te festinare ad lucem, et patris lumi-
na.
Unde missa est tibi anima, multam induta
mentem.
215  Haec pater mente concepit, mortalisque ei
28
est animatus.
Symbola enim paterna mens, seminavit in a-
nimis.
Amore profundo replens animam.
Reposuit enim mentem in anima: in corpo-
re vero.
Vos reposuit, pater hominumque deumque.
220  Incorporea quidem sunt, divina omnia.
Corpora vero in ipsis vestri causa sunt alli-
gata.
Non potentes continere incorporeos corpo-
pora.
29
Ob corpoream, in quam concentrati estis na-
turam.
Inque deo iacent, faces trahentes, validas.
27
»Aliud« se odnosi na riječ »tempus«, u latinskom je srednjeg roda, a u grč-
kom muškog, dakle drugo izvorsko [vrijeme], koje vodi empirejski svijet.
28
Prema grčkoj sintaksi Petrić ostavlja dativ »ei«, a trebalo bi ablativ »eo«.
29
»corpopora« stoji umjesto »corpora«. U grčkom je genitiv »nešto (dio) od
tjelesa« u latinskom akuzativ »tijela«.
1...,30,31,32,33,34,35,36,37,38,39 41,42,43,44,45,46,47,48,49,50,...67