( X I . V I I I )
modi fodinae minores nullo certo ordine dispersae fins per
omnem tellurem, id efficiet, ut in declinatione magnetis
nullussit certus quidam ordo , sed & linea , in qua nulla esi
declinatio , & reliquae , in quibus ea ess certi graduum nume
ri , sint admodum irregulares ad fenfum ,
Sc
compositae : quae
quidem cx hiftoria magnetica habemus omnia . Atque ejus rei
imaginem quandam expreflam habere poffumue jfi majoreiiL.
aliquem magnae virtutis magnetem ad mensa; caput colloce
mus
}
tum alios minores dispergamus irregulariter . Acus se
ad magnum illum magnetem potissimum diriget, sedmino
rum actionibus deflectetur nonnihil . lirit autem linea quae
dam irregularis , in qua laterales actiones sc mutuo elidant ,
& directio fiat versus magnetem illum maximum : hinc inde
ab ea linea declinationes habebuntur contrariae , &.curvae. ii\
quibus eae fint.certi graduum numeri, erunt pariter satis com
positae
65.
Hinc autem elegantifllmis, & difficillimis problemae-
tis aperitur iterum aditus: ut fi datis in plano binis, vel fer-
nis j vel quotcunque maffis- utcunque
inaequalibus
materiae
attrahentis in quacunque diflantiarum ratione, oporteat in
venire curvam , in.qua corpusculi attracti directio h.It versus
datum punctum , vel abeo deflectat per datum angulum . Id
autem
difficilius
,<Scgeneralius evadit; fi eaemassaedentur ex
tra planum utcunque : multo autem magis crescit difficultas;
fi attractiones exprimantur per curvas quascunque datas , vel
etiam per ordinatas ad superiiciem, vel ita , ut in cliverfis qui
busvis directionibus diversae curvae adhibendae sint. Quid au
tem
fi
problemata proponamur inversa
j
ut sidatis attractio
nis legibus, & datis curvis directiones easdem exprimentibus,
quaeratur numerus, & difpofitio ejufinodi massarum? An non
co pacto iniretur yia, ad determinandam ex obseruationibus
fodinarum magncficarum positionem 5 & magnitudinem ?
66
.
Ac fi ea esi declinationis, & inclinationis causa; quid
• iit nnotic!ie parum admodum mutetur directio;
