Marcus Antonius de Dominis: De radiis visus et lucis in vitris perspectivis et iride - page 34

a
6
v
T ra c ta tu s
hoc Cumi;
t e\igu.r qi. inOMtis
et
m inimq c ra fiirie i
, facilepenetratur
eoam per 'fineas d irectis , quantumcunque
fuper
vitrum ob liqu as , atque
fine rrad ioneA lumine et e o io r e : ouatenus ramen eft
talis
figura?, poteft
caam thccre
iam
rones
explicatas
firadioncs.
Quid
mirum lgthirii
res
tku ta l
COnfu&
cernatur>cum toccon fu fis rad ijsp arr im d ired is ,
et
prim
iidcab& axes
Visuales mu ltiplicentur,
et
fiant pa­
n ia* es ? Cur
autem si prop inquum sit
obie&urn
confusio
hxc
non turbet
vnlim,dicerur paulo poft luo lo co .
Atque
ex his soluitur plene difticift-
.
ad
finem praecedentis cap itis p r o p o s ju , nam p ra te r radios re fra fto s ,
pe
netrant etiam d ire& i,non ex propinquitate ad perpendicularem/ed ex
yfimet
natura
v it r i ,
quod
et
adm ittit i remoris bb iettis direrios radios
ir r e fia& c s , et propter figuram frtmgic a lio s , e t ad oculum fimul d irig it
cum dircbhS.
Iam vero reftat dicendum de alio fpacio , quod etiam res ipste visibiles
fibi certum determinant, et ex propria natura deposcunt. Atque vt hoc
vd ipsi ienfiii appareat, debet oculus esse extra suum spacium quod iam
reperimus,ne cfteaus vicinitatis oculi ad vitrum , confundant effeetus v i­
cinitatis v im ad visibile
.
Sumpto
itaque.vitro
lenticulari
, et
eo admoto
ad rem v ifib ilcm , oculus vero iit quidem remotus
i
v i t i o , v t didtum eft,
fecframen m eadem linea cum re visib ili, et centro ^ i t r i : -Remoucatui*
paulatim iam dictum vicium a re visibili, cerre oculus cernet tatifper rem
illam femper ampliari magLS,et cxcrescerejfed paulo po ft, continuata reu
motione,knsim
visibileillud
m
vitro
totum confunditur, necampliusvi-
detur,uifione saltem ordinnna,et naturali. Hoc sane experimentum pO-
teft adhuc sola luce fieri,et abfquc oculi trans uitrum infpecftione; reperta
nanque assumpti uitri lenticularis diftanria spari j,per oculum ut fupra de
tenrijbnti,ad eandem djftan nam, teneatur poft tale uitrum linteolus,
fine
papyrus,aiiudue corpus huiuscemodi, tum accedatur nd lucernam, ffarrt-
dr.Rquc ruiilonri uitrum approximecur,m illactne initio lucis aggregatid,
laripfius inrenfiodn linteolo apparebir: sed tamen fi paulatim et sei>-
fcn i lucerna uitrum remouebis>et firaul cum nitro linteoIi«n,nihil uaria
taprIori diftanria inter ipsum et uitrum iamconfticuta,cernes lucem illa,
qux trans uitrum penetrat,in linteolo magis ac magis intendsatqueacui;
et cum pnmum peruencrIsad maximam lucisin tensionem, et maximum
2CTimcn,fifte gradum ; habes enim spacium quod per tale uitrum sibi res
qu:rcuuque uifibIhs maximum determinat, vitra quod non fit amplius
radiorum uera/primaria^c p ropria ftfa& io . E t ratio eft, quia uitrum eft
quantitatis exigua: per diametrum , quae cito per uarios incidentia; radios
c cu percuratur, et absbluin irftnqtro^debaIfn i& iones: et tunedeimun
e ftabsolma hu iusu itrioperatio , quando minimum uifibilerei uife per
fraetiones non poteft uidcri>nifi per radios qniirr extremnm uitri incidut
cifcuafcrcntiaxn >non admodum disTimiji ratione, atque fupra docuimus
Meti
abocalo ccrtara fpauj determInarioneTn*Vtfi ui sibile totum fit
A
B.
CUQiraa ocio lpfiuspomcuia vufibilis iit pundtoxn Ca {de quo minimo ui-
1...,24,25,26,27,28,29,30,31,32,33 35,36,37,38,39,40,41,42,43,44,...87
Powered by FlippingBook