Page 113 - Georgius Raguseus: Peripateticae disputationes

p e rn io n is in Deo rcliuquatur.Quar.uis qui «ut attente conlTdcrcr, nbfquc vlla etiam itu

Cop.t ftgftUperfe&ione»con(inj;emiaimn Deoliatucrc nullo negotiopofHt. Etenim contingentia cu-

pl‘cem

muMhiliiatcnwut

mutationem indicare

poteft,m

voluntate Icilicet rp ira iw js; aut

dn-ucpto. inob;ccH>|Voluoai>opcra:ite:in voluntatcopcrantisquia nunc ;pf,i elicit adum.que pritis

non elicuit;in ootc&o,volito abopcrautciquja ipunu nunc habet cflc,

quocl

prius non hahe

bat. Hac

poliu

dnliu&ione,£i:cor,

fi

contingentia dicat mutationem in voluntate opera:»;

cam vtiqaeimpcrfcdhoncm indicarc:quemadmodum voluntati noftjae acdditvqt;^ mul

tos ciictr nauo5 volenc:

adus:Ji

autem dicat mutationem m foJo obiedtc,ab operante

voli-

t»-0*«irin to.millatnoiv.nino imperfectionem indicare.Nunc in renofoa,Deusixtrinfcciiiscontingo-

feeflj

him},

teragir,& coptingcntcr vuJt:ha'c

autem

contingentia nullam in voluntate diuina mutatio-

Kr<sgic®Cn’ nemoicir,vt

icilice:

nuuo volendi a6u»vcl noua,vt ira dicam,vohtionc,aliquid vehi .*quo

niam quicquid vult, antiquo voljntatisaiftu<& co quidem aba'tCTno elicito,vult; fedc:cic

A3 ftcuodi tnutatlolJcm in obicdo vohto,qucd icilicct nunc efr,

3

cprius non crar, Ad fecundum argu

mentum rdpondentium efrfintellc<flumdiuinum,& voluntatem diuinam dupliciter confi-

demri pofle: primo quoad cflc ahfdutmmdeiodc qUo ad rclpcif£um,vcl habitudincm,cuam

' . habent r.J propria obiecta.primo modo,eadem necc/Titare fruimtur,qua ipfamct fruitur n i

tura diuina.Secundo veri» modojnrelleifius qutde inobietfum cognitum ncetflario fertur:

D urinj fo- voluntas inobioflum volitum non i:cm. Huius autem dilcriminis ratio ea cft; quia mrellc-

icr:r.teiic

3

u &us cft facultas naturjhs.q u»,dum jn proprium obtedhim fa tu r, ipfum non inrelljgere no

ar voljutc. porcft:vo!unt:is vero cft facultas libera; & proptert’i dum tn proprium obieCtum fc: t u r , il-

Ad

(c;$tgi. lud, vevelle,ita nonvellepotcA.Ad ter:lum jciro, Deum eumrebus.afeprocrcaris* pe:fr-

Cticncm quidem Juarn ccmu*;inicarc;abeiidcn7 vero nullam penitus petfe&ioncir. accipe

rc;ac proinde illum actum,quo quippiam extra fc vuir.fccutxium cflc abfolutuu.confdc-

ratum,diuinam v u c jc pcrfe&ioncm efl~e,nce.i Deo vIJo. pado feparari pofle: eundem ve

ro, fpc&atLtn quo ad habitudmem.ad eftecrus procreatos,vel procrcandosjnec perfcctione

diccre.nec imperfectionem:propreren habitudinem ilJam habere, & non habere po.Te . Ad

Ad (juuw.tj quartum^ilia pars maioris pnopofitiontsconcedenda eft,qua omne agens liberum,libertate

con:radiet;;cnjs,

5

c agcre,& non agere poffcdicebarur .A u eam vero partem, qua infereba

tur,ineo potentiam,ab aifiu feparatam tnueniri;rcfpor.dcndumcft,id quiccm meo agente

veru efiejcuias attio ab eius fubltanr ia diftindta eft;cu iuimodi cft omneagens,aliud a Deo:

r.:;c in Deo vero operatio ab eius fubflantia non diftinguitur:& proprerea in tpfo potentia qui

dem,feparata ab habitudine aderfedtum.reperiri potcftmon tamen ab a<ftu ip;o, qui eH

i

p-

fcmet Deus-Quareoperandi atSu5 recens r.on adueni: ip/i Deo: fed tantummodo acVusillc

nouam hab::jdiiM?in ad$ci:um efledlum acquirerc poreft. E : quemadmodum editustrtV-

Ctus nouam relationem realcm acquirit ad edcns:i:a edens nouam relatione tationis acqui

rit ad editum eS‘ec!a:fcd ilr.c vlla mutabrlrtatCtSc fine vlla ei addira irr.perfciSiooc. Ad quin

M

qu.(icj.n jumncgar.da eft maiorquemadmodum enim vountasnoftra fcipiamaJ&hquid operan-

cur.i determinat:ira multomagis id faccrr peteft voltinfasd;uina:ac proprerea libera cftdi

^dfrtr^a..

berta:eco:itradi^:o:i;j. A;i fextum neganda eft confccucio. Ad precationem rcfpondciuJf:»

cntCtum,n Deo vol:ium,non :deo contingentem dici,quia poftquam i Deo voltus eft, no

efTcpotiit:(ef: enim rur*cncceflatius,nccciTuare polirionis^iccdicitur continges jqu;a Deus

ili jin non neccflariojed libere voluit.Non ergo fequitur,al:qu:d contra diitinam volunra-

ten; ficr: potle,vt eo ftrgumcnto concijccbatur*

*

, * * *

,

-

•

(

l t

OpiQiOs iMt incu)h\ ex Arifi.ftmcxu*, ex/rifftiiu iigtnxntctpmu

rt&tuTjt,

C*p. V

/,

_

t

- T Onse diIRcilior eft altera difoutarionis pars,qua in dubium vocatur,cuidna tlc re pro--

peuJCJtnu h

P * „ - r

*

'

r J

•• <■ l-

■

-n

i*

Ariftord

t ,

E - delira Arif}.lcnk,:*ir.Grauioresomnes tam Pniloiopht, quam Theologi in co connc-

u’| f niunr^A rift.tci

1

icet rtatuiflb,Deum non eHeagens nccefTuium,quod co modo acboneedat»

dicii cit

quo,aut igr.is calorem,aut Sol lumen cx fe fundir,hjeccmm naturalia quarda agcnrja Junt,

quar folo natura.* :mpetu»cirra vllam cognitionem,ope. antur,Nu fquamaurc.r. apud Arift.

]egimus,eumdiuino numini ;ntclieCtum,& voluntatem adcmtiTc^quinimjn6 pluribus :r. Ic'-

$is>

Deum rr.:ellt£:ul& VQluntatc polleie,con:'c:rus eft. Docmt cmir. 1

1

.iuctaph.c.<S.cimni

io $

Dc libera primi ATcteris aftione

,