Page 204 - Matthias Flacius Illyricus: ΓΝΩΘΙ ΣΕΑΥΤΟΝ

' • j[' ! • . . ' '
■ - j b ^ p e x c A x i p ' ” ;
fcrbor,tantcSrimalorum foecundiffiniji
mat$f,n6n eflet peccatum?Quid pote}?
kandetn eflej' ( n ita diicam) peccamiui
yel pe^abilius ipfo lareifiimo Fonte ti"
■| lium tarifonimque mal3 rum? * ^
DccicnoquintOjDicunc aliqui pecci
? ( tnmaut iniuftitiam efTeacdtfens*fed$£
/7^ mentalejqwodfit prdrfusinfepairabl-t
- ) le,fit^ue de&hi&io ipfius fubftantia^
i Atque hoc eft«contranaturam accident
tiamuia illa & atlefle-fr ahfjfr p^flunt»
cin^iuhi£4&4 «&ru&ionem* Praeterea
• ii eft-deftrudio ipMus fubftantia tum
t:ftpriuat?opbpus atft intentus qua ac»
ciaens» Mor2 animali* no poteft dici ac
cidens in eo haefen$,fe<£ potius finis ac
fi i<vrj abolitio eius,eoc[uCeftma^is motus ad
^ - ^ non efle. Eftigipir potius quiddam tol
A ’ lens fubftantiam, quam haerens in ea;
fiquidemdeftru&io eft. At alljL^iy^ior
res nolunt affirmare effe accident >nec
tamen concedunt effe fubftantia.Quo­
modo igitur tandem haeretaut eft iri&o
mine,(i nec accides nec fubftantia eius
eft?Ita iemctipfos varijs contradi&ionf
bus implicant,dum fimplici veritati ce*
«Urc
; [ II2-