204
Μέλλων εὐσεβίης ἱερὸν παράδεισον ἀνοίγειν
Ἔνθ’ ἀρετή, σοφία τε, καὶ εὐνομία συνάγονται.
237
Σὸν γὰρ ἀγγεῖον θῆρες χθονὸς οἰκήσουσι.
238
Αὐτοὺς δὲ χθὼν κατώρικται, ἐς τέκνα μέχρις.
239
Δαιμονεσ, τελεται.
Ἡ φύσις πείθει,
240
εἶναι τοὺς δαίμονας ἁγνούς,
Καὶ τὰ κακῆς ὕλης βλαστήματα, χρηστὰ καὶ ἐσθλά.
241
Ἀλλὰ ταῦτα ἐν ἀβάτοις σηκοῖς διανοίας ἀνελίττω.
242
Πῦρ ἴκελον σκυρτηδὸν
243
ἐπ’ ἠέρος οἶδμα τιταῖνον·
244
Ἢ καὶ πῦρ ἀτύπωτον. ὅθεν φωνὴν προθέουσαν.
Ἢ φῶς πλούσιον ἀμφὶ γύην ῥοιζαῖον ἑλιχθέν·
Ἀλλὰ καὶ ἵππον ἰδεῖν φωτὸς πλέον ἀστράπτοντα.
Ἢ καὶ παῖδα τεοῖς
245
νώτοις ἐποχούμενον ἵππου.
Ἔμπυρον
246
ἢ χρυσῷ πεπυκασμένον ἢ πάλι γυμνόν,
247
Ἢ καὶ τοξεύοντα, καὶ ἑστηῶτα ἐπὶ νώτοις.
248
Πολλάκις ἢν λέξῃς μοι, ἀθρήσεις
249
πάντα λέοντα.
Οὔτε γὰρ οὐράνιος κυρτὸς τότε φαίνεται ὄγκος
Ἀστέρες οὐ λάμπουσι, τὸ μήνης φῶς κεκάλυπται,
Χθὼν οὐχ ἕστηκε, βλέπεταί τε πάντα κεραυνοῖς.
250
237
Des Places: 107.1–11 (Psel. Opuscula psychologica 129.18–28); v. bilj. 231.
238
Des Places: 157 (Psel. Opuscula psychologica 138.8)
239
Des Places: 162 ῏Α ἆ τούσδε κατωρύεται χθὼν ἐς τέκνα μέχρις. (Psel.
Opuscula psychologica 143.9)
240
Des Places: πείθει πιστεύειν
241
Des Places: 88.1–2 (Psel. Opuscula psychologica 136.15–16)
242
Des Places: 178 … ἀβάτοις σηκοῖς διανοίας. (Procl. In Tim. 3.14.14)
243
Des Places: ἵκελον σκιρτηδὸν
244
Ιzvornik: τιταίνων
245
Des Places: θοοῖς
246
Ιzvornik: Ἔλπυρον
247
Ιzvornik: παλίγυμνον
248
Des Places: 146.2–8 (Procl. In rem p. 1.111.4–11); u izvorniku nedostaje 1.
stih 146.1 … ταῦτ’ ἐπιφωνήσας ἢ παιδὶ κατόψῃ
249
Ιzvornik: ἀθρήσης
250
Des Places: 147.1–4 (Psel. Opuscula psychologica 134.4–7)
295
300
305
290
1...,56,57,58,59,60,61,62,63,64,65 67