Benedictus Rogaccius: De terraemotu quo Epidaurus in Dalmatia anno 1667 prostrata est - page 9

X V I X
Injustas furias rapido concepit ab cestu :
Seu coeli vis illa f u i t
)
concussit ab imo
Impositas moles f ccelojue minantia vertens
Jussit in antiquum gremium descendere saxa .s
Nec mora; deficiente solo , subducta labare
70
Fundamenta, quati turres, ruere ardua pessum
Culmina, juncturce lapidum
i
et malefida resolvi
Tectorum coagmenta: It coelo pulveris atri
Jurata ardentem nubes extinguere Solem;
Urbsque diesque una pereunt
.
Confusus ad astra qS
Luctisono' gemitu
,
atqiie immensae murmure stragis
Frigitur fragor : et potuisti tu quoque forsan,
Magnanime o Princeps
,
solio sublimis ab alto
Immanem nostras sonitum exaudire ruince
Quo sonitu attoniti fugere a littore fluctus
80
-
j
Quaeque leves
,
choreas tunc forte in gurgite summo
Ducebant ludo Illyricas JSereides} imas
Auribus occlusis trepidas absiliere sub undas
.
Ipse etiam strepitum advertens Neptunus ab alto
Ingemuit pater, et carce ne cerneret urbis
85
Infandum excidium
,
medio capue cequore mersit
.
Proh superi! quas tunc nobis
( horresco revolvens
1
Omnia ) deprensis tanta in vertigine rerum
)
Mens anirnusque f u i t ! Capiti labentia tecta
Exitium crudele ferunt: rimosa fatiscit
90
Sub
1,2,3,4,5,6,7,8 10,11,12,13,14,15,16,17,18
Powered by FlippingBook